20:10:00
### ตอน 2 ###
ความเดิมตอนที่แล้ว
...ไม่มีคนอยู่บ้าน...
...แกล้งเอาผ้าพันแขนขวา - ขาขวา ทำเป็นแขน-ขาเดาะโดนน้ำไม่ได้ เจ็บมาก...
...แก้ผ้าหมด ป้าพรแม่บ้านอาบน้ำให้ โดยมีบุ๋มเด็กรับใช้อีกคนอยู่ช่วยอาบให้...
หลังจากผ่านความตื่นเต้นอันเหนือคำบรรยายได้ ในวันเดียวกันนั้น ช่วงกลางวันไม่รู้จะทำอะไร ก็นั่งเล่นดูทีวีอะไรไปเรื่อยเปื่อย เดินเล่นออกมานอกบ้านบ้าง ป้าพรก็ยังคงทำงานบ้านอยู่ บุ๋มเองก็ทำงานบ้านในส่วนที่รับผิดชอบ
สังเกตุดูบุ๋มออกจะเขิน ๆ ไม่ค่อยกล้าสบหน้าผมเท่าไหร่ ผมก็ทำเป็นเฉย ๆ ไม่รู้ไม่ชี้ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ป้าพรเองก็ไม่มีอะไร มื้อเที่ยงแล้วผมกินข้าวไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ ไม่ค่อยหิว อีกอย่างกำลังคิดหาแผนขั้นต่อไปอยู่ เนื่องจากช่วงนี้โอกาสเป็นของเรา ไม่มีคนอยู่บ้านด้วย ติดใจเหตุการณ์ที่ผ่านมาด้วย
ช่วงบ่ายของแต่ละวัน ถ้าป้าว่าง ๆ หรืองานไม่ค่อยมีอะไรแล้ว ป้าก็จะมานั่งคุยบ้าง ดูหนังบ้าง รีดผ้าบ้าง แล้วแต่จะทำอะไร บ่ายนี้ผมก็เลยมานั่งเล่นนั่งคุยด้วยข้างนอก คุยอะไรไปเรื่อย ทำนองแบบว่าเหงา ขาก็เจ็บ แขนก็เจ็บ ทำอะไรก็ไม่สะดวก บอกเมื่อยเนื้อเมื่อยตัว คงจะเพลียมาจากอาการเจ็บแขนเจ็บขาเนี่ยแหละ ว่าไปโน่นเลย ป้าเค้าก็ซื่อ ๆ น่ะนะ แบบว่าสงสารผมมากเลย อยากจะทำทุกวิถีทางให้เราหายเจ็บเร็ว ๆ ผมบอกไม่กี่วันก็หายแล้วล่ะ ผมถามหมอแล้ว แต่เรื่องจริงต้องรีบหายนะ ก่อนคนอื่นจะกลับมา
บุ๋มก็นั่งเล่นอยู่บนเสื่อใกล้ ๆ กับที่ผมกับป้าคุยกันนั่นแหละ ผมแกล้งบอกป้าว่าผมเป็นอะไรไม่รู้ บอกว่ามันแสบ ๆ คัน ๆ บริเวณขาหนีบ ป้ามียาอะไรสำหรับทาบ้างมั้ย ป้าเคยเป็นรึเปล่า ผมบอกว่าคล้าย ๆ มันอับ ไม่ค่อยระบายน่ะ จริง ๆ ผมคันอยู่สองอย่าง อย่างแรกคือคันอยากโชว์อีก อย่างที่สองคือคันจริง ๆ ก็คันยิบ ยิบ ก็เพราะไปโกนมานั่นแหละ ว่าแล้วผมก็พลางเอามือบี้ไข่ เกาแกร๊ก แกร๊ก
ป้าบอกไหนดูซิ ผมทำยึกยักสักครู่ ป้าคะยั้นคะยอ ผมเอามือซ้ายปลดกางเกงออก ทีนี้ตอนนั่งบนเก้าอี้มันไม่ถนัด ไหนจะนั่งทับกางเกง ไหนจะดึงลงมาไม่ได้เต็มที่ ผมเลยแกล้งลุกขึ้น ทีนี้กางเกงขาก๊วยมันก็โล่ง ๆ อยู่แล้ว ลุกขึ้นทีก็หลุดเลย สังเกตุบุ๋มชำเลืองตามองตามเลย ป้าลุกจากเก้าอี้ก้มลงเอื้อมมือพร้อมถามว่าเป็นแบบไหน สังเกตุเห็นก็รู้นะ เพราะเป็นผื่นขึ้นนิดหน่อย เป็นเม็ดเล็ก ๆ ยุบยิบ ยุบยิบ ตรงบริเวณเนิน ผมบอกว่าเป็นตรงนี้ด้วย ตรงซอกขาเนี่ย ผมเอามือช้อนไข่ขึ้น ป้าสังเกตุเห็นเป็นตุ่มเม็ดเล็ก ๆ
ป้าบอกให้บุ๋มไปหยิบยามาให้ บอกลักษณะขวดว่าเป็นแบบไหน บุ๋มลุกออกไป ผมบอกป้าว่าเข้าไปในบ้านดีกว่า ว่าแล้วก็ลุกเดินนำออกไป เปิดประตูเข้าห้องดูทีวีไป แต่ทำเป็นลืมกางเกางขาก๊วยเอาไว้ เดินโทง ๆ เข้าไปเลย เย็นดี โล่งดี ตื่นเต้นด้วย บางทีจะลืมเจ็บขา เจ็บแขนไปได้
ที่หน้าทีวีจะโซฟารับแขก ตัวที่อยู่ตรงหน้าทีวีโดยตรง จะเป็นตัวนั่งยาว สามารถนอนได้ ตัวด้านซ้ายของทีวีเหมือนกัน ก็เป็นตัวนั่งยาวหลายคน สามารถนอนดูทีวีได้เลยเช่นกัน นอกนั้นก็จะเป็นเก้าอี้แบบนั่งคนเดียว ผมเลือกตัวยาวด้านซ้าย ผมนั่ง นอนดูทีวีตัวนี้เป็นปกติอยู่แล้ว เวลานอนดูทีวีมันนอนดูตรง ๆ เลย ไม่ต้องตะแคงนอนดูทีละข้าง
ผมเอกเขนกอยู่บนโซฟาในสภาพเปลือยกายล่อนจ้อน ป้าเดินตามหลังเข้ามาพร้อมขาก๊วยวางที่ช่วงปลายขา ผมฟอร์มเอื้อมมือรับ ป้าต้องหยิบให้อีกครั้ง ผมเอาห่มปิดไอ้หนูผมไว้ ป้องกันการพองตัว
บุ๋มกลับมาตัวเปล่าบอกไม่รู้ขวดไหน หยิบไม่ถูก ป้าบอกให้อีกทีว่าเป็นขวดแบบไหนสีอะไร บุ๋มกลับไปอีก แล้วกลับมาพร้อมขวดในมือสองขวด ยังเดินมาไม่ทันถึงที่ ป้าบอกไม่ต้องแล้วเดี๋ยวไปหยิบเอง ป้าลุกขึ้นรับขวดจากมือบุ๋มแล้วเดินไปเอง บุ๋มไม่รู้จะทำอะไร เหมือนทำท่าจะเดินตามป้าไปด้วย ผมรีบร้องบอกบุ๋มไปเอาน้ำมาให้กินหน่อย มันร้อนคอชักแห้ง
บุ๋มขานรับ และน้ำมาถึงผมก่อนที่ป้าจะมาถึง ผมอยู่ในท่านอนตะแคงรอ พอบุ๋มมาถึงแกล้งพลิกตัวนอนหงายขึ้น กางเกงขาก๊วยที่คลุมไว้ไม่กี้หลุดอยู่ด้านข้าง เริ่มแข็งสิตอนนี้ บุ๋มชะงักบวกตกใจนิดหน่อย เอื้อมส่งแก้วน้ำให้ผมลุกขึ้นรับแล้วดื่ม ป้ามาถึงพอดี บอกนอนลง ป้าคุกเข่าลงนั่ง บุ๋มยังยืนอยู่ใกล้ ป้าบรรจงทายาให้ทั่ว ดูบุ๋มจะแอบสนใจดูเหมือนกันนะ คงดูด้วยความไม่รู้แล้วก็ด้วยความอยากรู้อยากเห็นด้วยแหละ เป็นธรรมดานะของเด็กบ้านนอก ซื่อ ๆ ว่ากันไปตามเรื่องตามราว
ป้าทาบริเวณเนินเนื้อด้านบน แล้วช้อนมือทายาบริเวณซอกไข่ ผมอ้าขาให้ตามสะดวก ผ้าลูบให้ทั่วบริเวณ เหลือบมองบุ๋มก็ยังไม่ไปไหน ชักพองสิ มันสู้มือ สะกดอารมณ์ไว้ อายป้าบ้าง เย็นจังเลย ผมบอก ป้าบอกมันเย็นอย่างนี้แหละจะได้ไม่คัน ผมคิดเหมือนกันนะ ถ้าป้าเอาอะไรแปลก ๆ มาทาให้แล้วเกิดมันเป็นอะไรไปกันใหญ่จะทำยังงัย สิ่งที่ป้าทาให้วันนั้นรู้สึกว่าจะเป็นอะไรคล้าย ๆ คารามายเนี่ยแหละ ป้องกันผดผื่นคัน อะไรประมาณนั้น
ทาเสร็จ ถามเป็นงัย ผมบอกดีขึ้นมาก เย็นดี แต่ยังคันยิบ ยิบบ้าง ป้าพูดเหมือนเข้าข้างทำนองที่ว่าใส่กางเกงแล้วมันก็อบ, อับ ผมรีบสนับสนุนบอกงั้นเดี๋ยวผมค่อยใส่กางเกงนะ มันจะได้สบาย ๆ ป้าให้บุ๋มเอายาไปเก็บ
ผมได้ทีที่ไม่ต้องใส่เสื้อผ้า บอกป้าทำธุระเสร็จแล้วก็มานั่งคุยกันกับผมต่อในห้องนี้แหละ มานั่งดูทีวีด้วยกัน ผมไม่รู้จะทำอะไร ผมเหงา ป้าขานรับพร้อมเก็บของออกไปภารกิจที่เหลือต่อ
ทนไม่ไหวแล้ว พ้นสายตาผู้คน จับไอ้หนูของผมซอยเลย แป๊บเดียวเท่านั้น เสร็จแล้ว เพลิดเพลินเจริญใจ
หดแล้วนี่ รู้สึกอยากใส่กางเกงแล้ว แต่ก็ยังไม่มีใครกลับมาหรอกสำหรับคืนนี้ ตามโปรแกรมแล้วยังเหลือคืนพรุ่งนี้อีกคืนนึงด้วย สบายสิเรา เอ๊า ไม่ใส่ก็ไม่ใส่ แก้ผ้านอนดูทีวีที่โซฟาเนี่ยแหละ
ด้วยความที่ไม่ค่อยมีอะไรทำ ดูทีวีไป ดูทีวีมา ก็โดนทีวีกล่อม รู้สึกง่วง ง่วงจริง ๆ ว่าจะปิดทีวีด้วยรีโมทก่อน ก็หมดแรงซะแล้ว ทีวีก็ไม่ได้ปิด พลิกตัวแล้วหลับเลย
รู้สึกตัวอีกทีก็เสียงที่ป้ากับบุ๋มเปิดประตูยกอาหารเข้ามา ผมรู้สึกตัวแต่แกล้งทำยังไม่ตื่น คิดว่าประมาณหกโมงกว่าแล้วแหละ บุ๋มยกอาหารไปวางบนโต๊ะหน้าโซฟาที่ผมนอน ป้าเดินมาปลุกเรียกผมกินข้าว ผมทำงัวเงียบอกยังไม่หิว ป้าบอกไม่เป็นไรสักพักก็ได้
ตามปกติเวลาป้าเสร็จภารกิจแล้ว ส่วนมากว่าง ๆ ก็จะมานั่งดูทีวีด้วยกันในห้องนี้แหละ ส่วนวันนี้เห็นทีวียังไม่ได้ปิด ป้าบอกจะกินก็เรียกป้าแล้วกัน ป้านั่งดูทีวีอยู่นี่แหละ
ตอนป้ามาเรียกผมนอนหันหลังให้ป้าอยู่แล้ว ดูตูดกันไปแล้วกัน สักพักใหญ่ผมค่อยพลิกตัวกลับมา หรี่ตาแอบดู เห็นป้ากับบุ๋มนั่งดูทีวีอยู่กับพื้น เห็นเลื่อนโต๊ะหน้าโซฟาออกไป ป้านอนคว่ำหนุนหมอนแหงนหน้าดูทีวีอยู่ใกล้ผม ถัดไปคือบุ๋ม นั่งหลังพิงโซฟาตัวหน้าทีวีอยู่ ตำแหน่งป้านั้นมองไม่เห็นตัวผมถนัดนักหรอก เพราะนอนอยู่ข้าง ๆ จะเห็นก็ต้องลุกขึ้น แต่ป้ายังนอนดูทีวีสบายอยู่ แต่บุ๋มนี่สิ เอียงสายตามาทางซ้ายนิดนึงก็เห็นผมนอนอยู่เต็มตาแล้ว
ผมนอนหงาย ไอ้หนูของผมยังหดอยู่ ผมหรี่ตาดูบุ๋มอีก สังเกตุจะเหลือกตาดูไอ้หนูของผมเป็นระยะ ๆ ผมพยายามให้มันเป็นไปตามแบบปกติ ควบคุมอารมณ์ไว้ มันก็พอที่จะได้อยู่ จะพองก็พองขึ้นมาไม่เท่าไหร่ เรียกว่าขนาดกำลังพอดีน่าดูชม ไม่เล็กหดเกินไป ไม่แข็งแบบแข็งโป๊ก
ผมพลิกตัวอีก จะได้เห็นของผมในหลาย ๆ ท่วงท่า ป้าเห็นผมขยับตัว เลยลุกขึ้นมาดู ผมวูบเลย ป้าเรียกกินข้าวเบา ๆ อีกครั้ง ผมบอกได้ครับเดี๋ยวกินเลยก็ได้ครับ ป้าลุกขึ้นแล้วเลื่อนโต๊ะรับแขกที่วางอาหารไว้แล้ว เลื่อนเข้ามาหาใกล้ ๆ ผมลุกนั่ง ป้าถามจะเข้าห้องน้ำไปฉี่ก่อนมั้ย ผมบอกยังครับ ยังไม่ปวด ป้าคงรู้นะว่าทุกครั้งที่ผมตื่นนอนจะต้องไปฉี่ แล้วอีกอย่างป้าเห็นมันตื่นตัวอย่างนี้ ต้องปวดฉี่แน่นอน ผมบอกยัง ป้าคงไม่ผิดสังเกตุอะไรหรอก เพราะเดินไม่สะดวกอยู่แล้ว
ป้าบอกกินตามสบาย ขาดเหลืออะไรบอก พร้อมกับยื่นรีโมททีวีให้ ผมบอกป้าจะดูอะไรก็เอาเลยครับ ตามสบาย ป้าหันดูทีวีต่อ โดยนั่งอยู่ระหว่างทีวีกับโต๊ะรับแขก คืออยู่ทางซ้ายของผม ส่วนบุ๋มอยู่ตำแหน่งเดิม ผมแกล้งยกขาขวาของผมขึ้นช้า ๆ ทำด้วยความระมัดระวังประมาณว่ากลัวจะเจ็บ แล้ววางพาดไว้บนโซฟาด้านขวา อ้าขาออกอย่างนี้ ก็แหกสิ สังเกตุบุ๋มไม่ค่อยชำเลืองมามองเลย ไม่ว่ากัน เป็นธรรมดานะ ใครจะมามองตรง ๆ อย่างนี้ ผมกินข้าวไปด้วย แข็งที อ่อนที สลับไปมา แล้วแต่ช่วงแห่งอารมณ์
กินพออิ่ม ผมลุกเดินผ่านทางหน้าบุ๋ม ผมหดขาเก็บให้ผมเดินผ่าน ป้าถามเอาอะไรให้น้องหยิบให้เอา ผมบอกจะไปฉี่ ผมเข้าห้องน้ำห้องรับแขก ไม่ปิดประตู ฉี่ครับ ปวดฉี่จริง ๆ เสร็จแล้วรอจังหวะที่ป้ากำลังเพลินกับทีวี ผมเดินผ่านหน้าบุ๋มช้า ๆ อย่างตั้งใจ มันตื่นเต้นดีจัง เลย ผมลงนั่ง แกล้งเอาขาก๊วยมาคลุมไว้ ไม่รู้จะนั่งทำอะไร เลยเอนตัวลงนอนดูทีวีด้วย
ป้าขยับแก้วน้ำให้กิน ถามว่าจะอาบน้ำที่ไหน บนห้องหรือว่าข้างล่าง ใจจริงผมอาบที่ไหนก็ได้ ชั่วโมงนี้ได้โชว์สุด ๆ แน่นอน ผมแกล้งปฏิเสธ งอแงไม่ขออาบ ขี้เกียจ ง่วง อยากนอนเล่นอยู่อย่างเนี้ย ป้าตามใจ
ละครจบแล้ว ป้าเตรียมตัวอาบน้ำนอนพักผ่อน ป้าปลุกผมพร้อมกับให้บุ๋มพยุงพี่เค้าขึ้นห้อง จริง ๆ มันก็เข้าแก๊ปเลยแหละ แต่เพื่อให้สมบทบาท เลยแกล้งงอแงต่อ ไม่เอาไม่นอน ไม่ขึ้นหรอก คืนนี้นอนตรงนี้แหละ ใคร ๆ ก็รู้นะว่าถ้านอนในห้อง อะไรก็สะดวก แอร์ก็มี ที่นอนก็กว้าง หมอนกอดหมอนหนุนมีให้เยอะ แต่นี่มันห้องดูทีวีรับแขก แอร์มีจริง แต่นี่มันเตียงโซฟานะ ไม่ใช่เตียงนอน หมอนเหมินอะไรก็มีไม่ครบ
ป้านึกตามใจผมอีก บอกไม่เป็นไรนอนนี่ก็นอนนี่ ป้าคงคิดในใจว่าผมคงจะเหงา เดินเหิรก็ไม่สะดวก ไปไหนมาไหนก็ลำบาก เจ็บก็คงเจ็บ แถมไม่ค่อยมีใครอยู่บ้านด้วย ป้าถามให้ป้านอนเป็นเพื่อนมั้ย ผมพยักหน้าตอบตกลงอย่างช้า ๆ ปานดีใจว่าไม่เหงาแล้วคืนนี้ ป้าขอตัวไปอาบน้ำอาบท่าก่อน ป้าลุกขึ้นเดินออกไปพร้อมบุ๋ม
ผมอยู่คนเดียวตอนนี้ มันโล่ง ๆ ร่างกาย พร้อมกับใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะดีนัก มหกรรมโชว์สุดยอดของโลกกำลังจะเกิดขึ้นแล้ว อะไรประมาณนั้น ว่าจะชักว่าวซักทีนึง แต่ก็เสียดาย เก็บไว้ก่อนดีกว่า
ผมอยู่ที่เก้าอี้สูงหน้าเคาร์เตอร์บาร์ ซึ่งอยู่ถัดเข้าไปจากมุมดูทีวี ผมหาหนังสือแมกกาซีนอ่าน จะได้มีหลายอารมณ์ หลายบทบาท แต่ประทานโทษ ผมยังแก้ผ้าอยู่เหมือนเดิม ทำตัวแบบว่าเนี่ยแหละ แบบนี้แหละ ปกติ ไม่ได้เป็นอะไรที่ออกไปทางวิปริต พิสดาร หรือโรคจิตอะไรแต่ประการใด ดูจากสีหน้าและอาการต่าง ๆ ของป้า ป้าเองก็เห็นเป็นเช่นนั้นเหมือนกัน ไอ้เรามันคุ้นเคยกันมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว แล้วเจ้าบุ๋มเด็กบ้านนอกคนนี้ ก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกล เป็นหลานของป้าพรเอง กับที่ผมแก้ผ้าอยู่นั้น ผมว่าป้าก็มองเป็นเรื่องปกติ แต่สำหรับบุ๋มนี่สิ ผมว่าเค้าเองก็คงคิดแปลก ๆ นะ คงจะงงด้วยแหละ ว่าเอ๊ะ แก้ผ้าโทง ๆ อยู่ ถ้าเป็นเด็กกระเปี้ยก เช่น 5 - 6 ขวบก็ยังเห็นทั่วไป แต่นี่ออกจะโตแล้ว แต่ผมเองก็ทำตัวเป็นเด็ก ๆ ทั่วไป หิว กิน นอน อาบน้ำ อะไรอย่างเนี้ย ส่วนสรีระของผมก็ไม่ได้เป็นพวกหุ่นฝรั่งอะไร ไม่ผอม พุงไม่มี ขาวสะอาด แล้วที่สำคัญไอ้หนูของผมไม่มีขนด้วย ก็โกนออกหมดแล้วนี่ ดูยังงัยก็ยังเป็นเด็กอยู่แหละ ดีแล้วแหละ สงสัยอย่างเนี้ย ดูซะ เรียนรู้ไว้ซะ เดี๋ยวจะให้ได้ดูอย่างเต็มตาเลย
ป้ากับบุ๋มกลับมาแล้ว พร้อมกับหมอน ผ้าห่ม ป้าสั่งให้บุ๋มเดินเลยขึ้นไปชั้นสามเอาหมอน ผ้าห่มของผมลงมาด้วย ป้าเอาผ้าชุบน้ำมาให้ด้วย เดินเข้ามาหาที่หน้าเคาร์เตอร์ บอกไม่อาบน้ำ เช็ดหน้าเช็ดตาซักหน่อยก็ยังดี ผมรับมาเช็ดเอง เช็ดหน้าเช็ดคอ แล้วส่งคืน ป้าถามจะล้างตูดล้างก้นหน่อยมั้ย ป้าไม่รอคำตอบ พยุงแขนนำทางไปห้องน้ำ ให้ผมนั่งยอง ๆ ที่ชักโครก ป้าใช้ที่ฉีดน้ำสำหรับใช้ฉีดชำระ ฉีดพร้อมเอามือล้างไอ้หนู ไข่ ก้น อย่างเรียบร้อยและรวดเร็ว แล้วใช้ผ้าขนหนูผืนเมื่อสักครู่เช็ดให้ ผมเอื้อมมือรับผ้าแล้วเช็ดเองต่อไปพร้อมเดินออกจากห้อง
ผมนั่งลงโซฟา รอให้ป้าเอกเขนกก่อน ผมเพิ่มเติมให้ป้าเปิดทีวีดูพร้อมบอกว่าดูได้ทั้งคืนเลย ตามสบาย ป้านอนดูทีวีสังเกตุกำลังเพลิน-สบาย บุ๋มเองก็นอนถัดออกไปข้าง ๆ ป้านั่นแหละ ได้ที ผมก็ร้องขอคารามายกับแป้ง เข้าแก็ปอีกแล้ว ป้าบอกบุ๋มให้ไปหยิบมาให้ บุ๋มกลับมา ผมพลางเอื้อมมือรับ พร้อมบอกบีบใส่มือให้ด้วย ใจผมน่ะอยากให้บุ๋มแหละเป็นคนทาให้ แต่ความจริงมือผมยังใช้งานได้สะดวกอยู่อีกมือนึง มันก็เลยไม่สมบทบาทเท่าไหร่ บุ๋มรู้มารยาทดี ลงนั่งยอง ๆ กับพื้น ไม่สามารถยืนได้ เนื่องจากผู้ใหญ่นอนอยู่ พอลงนั่งตำแหน่งสายตากับไอ้หนูของผมก็ยิ่งใกล้ชิดกันมากยิ่งขึ้น บุ๋มทำเป็นมองลอย ๆ ออกไป ผมขอบีบใส่มือให้อีก ผมลูบไข่ ลูบไป ลูบมา สู้มืออีกแล้ว ผมให้บุ๋มหยิบกระดาษมาพัดให้ด้วย มันจะได้แห้ง แล้วจะได้ทาแป้งต่อได้เลย
บุ๋มหยิบหนังสือเล่มบาง ๆ ที่อยู่ใกล้ที่สุด เอื้อมมาพัดให้ ตอนพัดเนี่ย ยังงัยก็ต้องดู เพราะถ้าไม่ดู ก็จะไม่รู้ว่าพัดถูกต้องตรงตำแหน่งหรือไม่ และจะได้ไม่พัดห่างเกินไปหรือเข้ามาชิดเกินไปเดี๋ยวมันฟาดเอา บุ๋มพัดไป ผมเอามือลูบ เอาวะเป็นงัยเป็นกัน แข็งก็แข็ง บุ๋มดูเขิน ๆ ทำหน้าทำตาไม่ค่อยถูก มันถูกใจจริง ๆ เลยครับ พอแล้ว นานไปไม่ดี ผมให้เอาแป้งมา ชี้นิ้วโรยเหมือนเดิม ผมเอามือลูบเอง ตั้งแต่หน้าอกลงไปถึงซอกไข่ ว่าแล้วก็หันหลังให้อีกเหมือนเดิม บุ๋มรู้หน้าที่ครับ ไม่ต้องบอก บุ๋มโรยแป้งพร้อมเอามือลูบ บุ๋มทำท่าจะหยุดที่บริเวณเอว ผมชี้นิ้วไปที่ก้นด้วย บุ๋มทำตามพร้อมมือลูบ ตอนที่นิ้วมือลูบผ่านซอกตูดนะ มันวูบเสียว ๆ มันส์ดีจัง
พอแล้ว มีความสุขตามลำดับแล้ว ผมไม่ใส่เสื้อผ้าเหมือนเดิม เหมือนจะรู้กันแล้ว ว่าเป็นแบบนี้แหละ แก้ผ้าล่อนจ้อนนี่แหละ ผมนอนบนโซฟา เอาห่มผ้ามาห่มปิดบังบ้างพอเป็นพิธี ห้องนี้แอร์ก็มีนะ แต่ไม่เปิด ใช้เปิดพัดลมเอา ก็ไม่ร้อนนัก สบาย ๆ
ผมนอนพลิกไปพลิกมา ด้วยความงุ่นง่านสะสม ไม่รู้จะทำอะไร คิดทีหลังว่าไม่น่าให้นอนด้วยเลย ทำอะไรก็ไม่สะดวก ต้องนอนอยู่อย่างเนี้ย จะชักว่าวก็กระไร ไม่เป็นไร ผ่านแล้วผ่านเลย นอนไปเรื่อย จนหลับไปเองเมื่อไหร่ไม่รู้.....
.jpg)
