20:08:00
### ตอน 1 ###
ผมอยู่บ้านในเมืองหลวงเนี่ยแหละ ที่บ้านฐานะก็ปานกลาง ออกจะสูงกว่าปานกลางสักนิดหน่อย แต่ก็ไม่สูงมาก ที่บ้านไม่ได้ร่ำรวยอะไรมาแต่ตั้งเดิมหรอก แต่เกิดเปลี่ยนแปลงก็คือรุ่นปู่กับรุ่นพ่อ เคยมีที่ดิน ที่นาหลายพันไร่ จัดสรรแบ่งให้ลูกหลานแล้วก็ยังเหลือเยอะ คุณพ่อของผมได้ย้ายครอบครัวเข้ามาเริ่มต้นในเมืองหลวงหลังจากขายที่นาหลายร้อยไร่ให้กับพี่น้องด้วยกันไป เงินสดที่เหลือหลังจากซื้อบ้านบนเนื้อที่ 1 ไร่เศษ พร้อมซื้ออุปกรณ์ข้าวของเครื่องใช้ภายในบ้านจนครบ มีรถยนต์ใช้ ก็ยังเหลือฝากธนาคาร เฉพาะดอกเบี้ยเท่านั้น ก็สามารถนำมาใช้กินใช้จ่ายได้อย่างสบาย ๆ
แต่ด้วยที่คุณพ่อคุณแม่ผมไม่เป็นคนอยู่เฉย พร้อมที่จะทำงานหนัก เพื่ออนาคตของลูก ๆ และครอบครัวต่อไป ผมเองลูกชายหัวแก้วหัวแหวน หรือจะเรียกว่าลูกชายตัวแสบก็ได้ อย่างว่าแหละ อะไรอยากได้ก็พอที่จะได้ (ไม่ใช่ว่าได้ทุกอย่างที่ต้องการนะครับ) อีกอย่างไม่รู้ว่าผมเองจะออกไปทางผู้หญิงรึเปล่า (แต่ว่าไม่เป็นหรอกนะ) ก็ผู้หญิงล้อมหน้าล้อมหลังออกซะอย่างนี้ พี่สาวอายุมากกว่าผมปีครึ่งคนนึง น้องสาวห่างจากผมสี่ปีคนนึง ฟังดูพ่อแม่ ลูกสาม ที่บ้านไม่ลำบาก แค่นี้ชีวิตก็สมบูรณ์แล้ว
ยังไม่พอครับ ที่บ้านผมไม่ใช่แค่สร้างเรือนสำหรับคนรับใช้ไว้อย่างเดียว แต่ได้มีคนรับใช้เป็นคนอีสานรุ่นคุณป้าอยู่คอยเป็นแม่บ้านทำกับข้าว ทำงานบ้าน ป้าคนนี้แบ่งเบาภาระที่บ้านได้เป็นอย่างดีมากเลยทีเดียว ส่วนคุณพ่อกับคุณแม่ยังมีผู้ช่วยไว้คอยขับรถด้วยอีก 1 คน น้าเค้าเป็นรุ่นหลานของคุณพ่อน่ะครับ หลานห่าง ๆ คือถ้านับกันจริง ๆ ก็ต้องถือเป็นญาติกัน คุณพ่อคุณแม่ผมทำงานด้วยกัน คล้าย ๆ กับเจ้านายกับเลขาส่วนตัวน่ะนะ รายได้ที่เกิดจากธุรกิจที่คุณพ่อคุณแม่ผมร่วมทำกันมาก็ถือว่ามากพอ มากขนาดที่ไม่ได้ไปรบกวนเงินก้อนเก่ากันเลยแหละ
ผมเองกำลังวัยรุ่นอยู่เลย เป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิตก็ว่าได้ จบ ม.3 แล้วครับ เพื่อนหลายคนไปต่ออาชีวะกัน แน่นอนผมก็อยากไปกับเขาด้วย รู้แล้วใช่มั้ยคุณพ่อคุณแม่ผมจะตอบยังงัย ไม่เป็นไรต่อ ม.ปลายก็ได้ ที่บ้านของผมจะมีแค่เพื่อนสนิท ก็เรียกว่าสนิทกันจริง ๆ อยู่แค่คนเดียวนั่นแหละ อาศัยว่าบ้านอยู่ใกล้กัน เข้านอกออกในกันตามสะดวก ส่วนเพื่อนคนอื่น ๆ นั้นก็ถือว่าสนิทอยู่เหมือนกัน แต่จะนัดเจอกันนอกบ้านผมซะมากกว่า
พี่สาวกับน้องสาว ทั้งสองคนนี้เขาสนิทกันมาก ไปไหนไปด้วยกัน กินไหนกินกัน มีห้องนอนส่วนตัวกันคนละห้องเหมือนกันกับผม แต่พี่น้องคู่นี้มักจะนอนด้วยกันบ่อย ๆ ก็ตามประสานะครับ ห้องนอนสองห้องพี่น้องคู่นี้อยู่ชั้นสองติด ๆ กัน ห้องน้ำเป็นห้องน้ำในตัวห้องเดียวกันโดยอาศัยเจาะประตูทะลุถึงห้องนอนด้วยกันทั้งคู่ เรียกว่าใช้ห้องน้ำร่วมกัน ส่วนห้องนอนคุณพ่อคุณแม่ก็อยู่ชั้นเดียวกันนี่แหละ เป็นห้องนอนใหญ่ แล้วก็ใช้มีห้องทำงานส่วนตัวในห้องนอนด้วย เรียกว่าใหญ่มากเลยแหละ ห้องน้ำในห้องนี้ก็กว้างมาก อ่างอาบน้ำนั้นลงไปนอนกันสองคนสบาย ๆ เลย
โลกส่วนตัวของผมอยู่ชั้นสามครับ ของผมมีระเบียงด้วย ห้องนอนผมเน้นกระจกใส เวลานอนแล้วเปิดม่านออกตรงระเบียงวิวสวยมากครับ ของผมมีห้องน้ำส่วนตัวอยู่ในห้อง มีอ่างอาบน้ำ มีห้องอาบน้ำ ก็เรียกว่าครบล่ะครับ ห้องน้ำผมก็สามารถเปิดมู่ลี่และหน้าต่างมองออกไปยังระเบียงด้านข้างได้อีกด้วย เวลาส่วนตัวของผมจะอยู่ในห้องนี้ซะส่วนมาก แล้วมันก็อิสระมากด้วย เวลาอยู่คนเดียวก็ตามประสานะ อาบน้ำเสร็จก็โทง ๆ ออกมาข้างนอกเลย อาบน้ำก็ไม่ได้ปิดประตูหรอก มันสบายดี ม่านเอย มู่ลี่เอยเปิดได้เปิดหมด เวลาอยู่แล้วมันสบาย แนวจะออกโล่ง ๆ สบาย ๆ ขนาดระเบียงหน้าห้อง ผมยังเปลือยเดินออกมานั่งตากลมอยู่บ่อย ๆ เลย ทีนี้เวลาอยู่ส่วนตัว เวลามันก็เยอะสินะ แถมอิสระด้วย ไอ้เรื่องสำเร็จความใคร่ด้วยตัวเองนั้น ไม่ต้องพูดถึง ทำกันเป็นประจำ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่ารุ่นเดียวกับผมนั้นเค้าทำกันอย่างนี้รึเปล่า ของผมทำบนเตียงบ้าง ห้องน้ำบ้าง โต๊ะคอมฯ บ้าง บางวันดึก ๆ แล้วออกมาจัดการตัวเองนอกระเบียงก็ยังเคย
ว่างเป็นไม่ได้ เป็นต้องจัดการตัวเองอยู่เรื่อย ทำบ่อย ๆ แล้วทีนี้ชักหมดมุข หมายความว่า ความตื่นเต้นในการจินตนาการเริ่มจะไม่ค่อยมี แต่ไอ้เรื่องไปทำกับผู้หญิงเลยนี่ยังไม่ถึงขั้นนั้นน่ะครับ อาจเพราะยังไม่ถึงวัยดีนัก ใครเค้าจะยอม ส่วนเรื่องเที่ยวผู้หญิงนั้นลืมได้เลย ไม่ถนัด จริง ๆ แล้วคงอาย บวกกับความกลัว ส่วนเรื่องแอบดูอะไรใครก็ไม่ค่อยชอบอีกนั่นแหละ คงเป็นเพราะที่บ้านผมมีผู้หญิงอยู่เยอะมั้ง ซึ่งมีทั้งพี่สาวและน้องสาวรวมอยู่ด้วย ความรู้สึกที่จะแอบดูหรือเรียนรู้แบบนี้เลยไม่ค่อยพึงประสงค์เท่าไรนัก
เคยคิดเหมือนกันนะ ผู้หญิงเค้าทำกันยังงัย หรือว่าเค้ามีความต้องการอะไรอย่างนี้รึเปล่า ผมอยู่กับกลุ่มพวกผม ส่วนมากก็จะทะลึ่ง ซ่า บู๊ อะไรไปเรื่อย ส่วนถ้าเป็นเรื่องผู้หญิงนั้นน่ะรึ กว่า 95 % โม้ซะมากกว่า ทำเป็นว่าลุยมาแล้ว เอามาแล้ว ใหญ่เท่านั้นเท่านี้ มันเท่านั้นเท่านี้ อะไรประมาณนี้ คุยทับกันไปเรื่อย เวลาอยู่ในกลุ่มส่วนมากก็เลยไม่ได้เรื่องอะไรติดตัวกลับไป เลยอยู่กับตัวเอง จัดการตัวเอง
เอามาถึงเรื่องของผมดีกว่า บุคคลที่เข้ามาเกี่ยวข้องกับอารมณ์อย่างว่าก็คือป้าพรคนรับใช้ประจำครอบครัว เรื่องอาหารการกินนั้นถ้าไม่นับคุณแม่ผมเข้าไปด้วยล่ะก็ ต้องยกให้ป้าพรเลยแหละที่เป็นที่หนึ่ง เรื่องความสะอาดก็ใช่ย่อย ทุกอย่างจะถูกจัดวางอย่างเป็นที่เป็นทาง บ้านสวยเป็นระเบียบเรียบร้อยก็ต้องนี่เลย ฝีมือป้าพร
หากแต่นานวันเข้า สังขารก็เป็นสิ่งที่ไม่เที่ยง อะไรที่เคยทำได้ครบถ้วนเต็มร้อย ก็ขาดบ้าง พร่องบ้าง ทุกคนที่บ้านเข้าใจดี ตอนหลังมาก็มีคำสั่งจากเบื้องบน ให้ทุกคนดำเนินการช่วยเหลือตัวเองอย่างเต็มท่วงทีด้วย แล้วทุกสิ่งทุกอย่างให้ช่วยกันทำคนละไม้คนละมือ พี่สาวกับน้องสาวผมต้องซักเสื้อผ้าเอง รีดผ้าเอง ห้องนอนก็ต้องจัดการด้วยตัวเอง แต่ก็ไม่ทั้งหมดหรอกนะ เพราะเสื้อผ้าที่ต้องการความสะอาดเป็นพิเศษก็ต้องป้าพรเหมือนเดิม ทุกวันนี้เค้าจะซักหลัก ๆ ก็พวกชุดชั้นใน อะไรพวกเนี้ย ส่วนห้องนอนห้องน้ำ ก็ดูแลแบบประจำวัน แล้วประมาณทุกสัปดาห์ป้าพรก็จะขึ้นมาทำความสะอาดให้ ส่วนตัวผมเอง แรก ๆ ก็ทำอยู่นะ ไม่ว่าจะซักเสื้อผ้า เก็บห้องนอน แต่อยู่เรื่อย ๆ ก็ต้องป้าพรทุกที
ผมเป็นที่รักของทุกคนนะ โดยเฉพาะป้าพรเนี่ยแหละ เรื่องงานบ้านงานเรือนเนี่ยแกถนัด แต่เรื่องอื่นนั้นดูหัวแกไม่ค่อยทันคน คือแบบซื่อ ๆ น่ะครับ ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรนอกบ้านนัก ใครจะทำอะไร เป็นอะไรไม่ค่อยรู้เรื่อง ไม่ค่อยสนใจ ถึงแม้จะสนใจก็ไม่ค่อยเข้าใจ ผมเองก็ใช้ชีวิตอยู่กับป้ามาตั้งแต่เด็กเลยแหละ ป้าอาบน้ำให้ ดูแลเสื้อผ้า ดูแลอาหารการกิน ส่วนเรื่องอาบน้ำเนี่ยจำได้ว่าโตขึ้นมาก็ยังชอบให้แกอาบให้ หลัง ๆ มารู้จักอาบเองเป็น ทำอะไรเป็น พอว่าง ๆ ก็จะไปเล่นกับแก อาบน้ำบ้านแก คือห้องพักของป้าก็อยู่อีกเรือนนึง หลังคาเดียวกันแหละ ของป้าแกเป็นชั้นเดียว อยู่หลังครัว ตรงนี้มันเย็น ต้นไม้เยอะ ห้องน้ำแกก็อยู่ข้าง ๆ เวลาอาบน้ำก็อาบในห้องแหละ แต่ผมเองเวลาป้าอาบให้ตั้งแต่เด็กแล้วก็อาบตรงซักล้างแหละ เป็นโถงที่โล่งด้านหลังบ้าน โตขึ้นมาก็เลยติด ว่าง ๆ ก็มาอาบเล่นอยู่คนเดียวบ้าง โดยเฉพาะเวลาป้าแกมาซักผ้าล้างจานล่ะก็เป็นต้องแก้ผ้าอาบกันตรงนี้ด้วย บางวันน้องผมก็มาเล่นด้วยเพราะตอนหลังมีสระน้ำพลาสติดกลม ๆ ที่มันเป็นแบบต้องเป่าลมน่ะครับ ใส่น้ำเข้าไป นอนเล่นน้ำกันเป็นชั่วโมง แต่ส่วนมากพอโตแล้วพี่ผมจะเป็นคนดูแลน้องซะส่วนมาก
แต่พอผมเริ่มโตขึ้น ร่างกายเริ่มเปลี่ยนแปลง ผมก็ไม่ค่อยได้แก้ผ้าอาบน้ำตรงนี้เท่าไหร่ จะมีบ้างก็ตอนลงมาเล่นสระน้ำที่ว่า แต่ใส่กางเกงเล่นน้ำนะ บางวันก็ใส่กางเกงในเลย แล้วแต่ถนัด
ทีนี้หลังจากที่ผมเล่าให้ฟังแล้วว่าเวลาอยู่คนเดียวในห้อง เวลาจัดการตัวเองจนหมดมุข ก็นี่เลยครับ เปลี่ยนบรรยากาศ แก้ผ้าเล่นน้ำที่สระน้ำที่ว่าเลย แต่ไม่ได้ครับ ไอ้จู๋ของผมมันมีหนวดขึ้นมาบ้างแล้วครับ มันดูเป็นของผู้ใหญ่แล้วครับ โกนครับ ต้องโกนเลย เวลาโกนก็โกนในห้องน้ำครับ ต้องหลังจากอาบน้ำนะ เพราะขนจะอ่อนนุ่มกว่าเดิม ชะโลมสบู่ลงไป ค่อย ๆ บรรจงโกนออก เวลาโกนต้องระมัดระวังนะ โกนไม่ดีอาจจะบาดได้ แล้วเดี๋ยวจะเป็นตุ่มคล้าย ๆ ตุ่มสิวครับ แหมตอนโกนนี่ก็สนุกนะ โกนไปแข็งไป พอโกนเสร็จแล้วดูเป็นของเด็กเลย เป็นต้องจัดการตัวเองทุกทีไป เสร็จแล้วอย่าลืมทาโลชั่นนะ ไม่งั้นเดี๋ยวคัน ตอนหลังมานี่ใช้มูสแทนสบู่แล้ว อันเดียวกันกับที่ใช้โกนหนวดน่ะครับ
ผมว่าป้าแกก็คิดว่าผมเป็นเด็กอยู่ร่ำไปแหละ ป้าแกไม่รู้เรื่องหรอก เวลาผมอยู่ในสระ ลุกเดินออกมาเพ่นพ่านบ้างก็ตื่นเต้นดี แต่อย่างว่าป้าแกก็เป็นผู้ใหญ่ เริ่มแก่แล้วด้วย มันก็ตามสถานการณ์แหละ แต่ก็สนุกดีนะ ผมต้องคอยใช้จังหวะเวลาที่พี่กับน้องไม่อยู่นะ เพราะถ้าอยู่ด้วยแล้วมาเห็นล่ะก็ อายแน่เลย อ้อ ส่วนคุณพ่อกับคุณแม่เวลาออกไปภารกิจนอกบ้านล่ะก็ อย่างน้อย ๆ ต้องมี 2-3 วันครับ ไอ้เหงาล่ะก็เหงา แต่ถ้าพูดถึงเรื่องอิสระเรื่องพวกนี้ล่ะก็ ของชอบเลย
ไฮไลท์อยู่ตรงนี้ครับ ด้วยความที่ป้าพรเองไม่สามารถทำอะไรได้คล่องแคล่งเหมือนเดิม แม่ผมได้ให้หลานของป้าพรที่อยู่บ้านนอกมาช่วยดูแลงานบ้านช่วย ชื่อบุ๋มบิ๋ม เรียกกันปกติก็เรียกบุ๋ม วัย 12-13 ปี ไม่ดำแล้วก็ไม่ขาว ก็ธรรมดา ไม่อ้วน ไม่เจ้าเนี้อแล้วก็ไม่ผอม ก็ธรรมดา หน้าตายิ่งธรรมดาไปใหญ่ แต่ก็ไม่ขี้เหร่นะ คือเด็กบ้านนอกธรรมดา ๆ คนหนึ่งนั่นแหละ อีกอย่างนึงดูเธอซื่อ ซื่อนะ ดูหัวไม่ค่อยทันใคร อาจเป็นเพราะเป็นเด็กบ้านนอกด้วย มาอยู่ต่างถิ่นด้วย แต่ก็ทั้งซื่อสัตย์แล้วก็ซื่อบื้อด้วย
หน้าที่ของเธอคือดูแลความสะอาด เก็บของ ซักล้าง ที่บ้านใหญ่ก็จะขึ้นมากวาดถูประมาณทุกสอง-สามวัน ห้องน้ำก็ประมาณทุกสัปดาห์ ส่วนรอบ ๆ บ้านก็เก็บกวาดใบไม้อะไรรอบ ๆ เสื้อผ้าก็ซักด้วยเหมือนกัน เสื้อผ้าที่ไม่มีอะไรยุ่งยากก็ซักเครื่องไป ง่ายหน่อย แต่บางตัวบางชิ้น ต้องซักมือเท่านั้น คือพูดง่าย ๆ นอกจากป้าพรทำกับข้าวเป็นหลักแล้ว ก็บุ๋มนี่ล่ะที่ทำอะไรต่อมิอะไรสารพัด
เธอเองมาอยู่ที่นี่ประมาณเกือบปีแล้ว ทุกอย่างก็เป็นไปด้วยดี ไม่มีปัญหาอะไรใด ๆ ทั้งสิ้น สนิทสนมกันดีทั้งบ้าน ขนาดแม่ผมยังคิดจะส่งให้เค้าเรียนต่อเลย ส่วนผมเองนั้นเรื่องอื่นก็ทั่วไป แต่ที่ทำให้ผมต้องขัด ๆ ไปสักเล็กน้อยก็คือคือเรื่องพาเจ้าน้องชายผมไปออกกำลังกายนอกสถานที่เนี่ยแหละ อย่างว่าแหละคงคุ้นเคยแต่กับผู้ใหญ่ ผู้สูงอายุ พอมาเจอวัยนี้เข้าก็เลยชะงัก และอีกอย่างช่วงที่เค้ามาอยู่ ผมก็คงยุ่งเกี่ยวกับเรื่องสอบปลายภาค เรื่องหาที่เรียนต่อ
ช่วงนี้ปิดเทอมแล้ว ที่เรียนต่อก็หาได้แล้ว อะไร ๆ ก็ลงตัว พ่อแม่ไม่อยู่ พี่สาวไปเที่ยวต่างจังหวัดกับเพื่อน ๆ พาน้องสาวตัวดีไปด้วย ทีนี้ก็เหลือเพียงสามคนเท่านั้น ขั้นต้น พอไม่มีใครอยู่ก็นัดเพื่อนออกไปเที่ยวกันเลย ได้โอกาสครับ ไม่กลับบ้านเลย 1 คืน แต่บอกป้าไว้แล้ว รุ่งขึ้นกลับบ้านมาตอนบ่าย รู้ว่ายังไม่มีใครกลับมากัน อย่างน้อยก็อีก 3-4 เป็นอย่างน้อย ตอนแรกว่าจะฟอร์มลงไปเล่นน้ำข้างล่าง ว่าจะแก้ผ้าเล่น แต่กลัวว่าเค้าอาจจะอายแล้วไม่กล้าเดินผ่านแถวนี้ คือถ้าเป็นป้าพรล่ะก็เฉย ๆ แกก็ผ่านไปผ่านมา บางทีก็นั่งคุยด้วยเลย
คิดออกแล้ว ก่อนอื่นต้องโกนก่อน อย่างว่าล่ะโกนเสร็จแล้วมันแข็งก็ต้องจัดการก่อนหนึ่งที เสร็จแล้วก็ออกไปข้างนอก บอกป้าว่าไปบ้านเพื่อน แล้วผมก็แวะไปห้างฯ เอาผ้าพันแขนที่เป็นม้วนยาว ๆ น่ะไปด้วย (ผ้าที่เขาใช้พันแขน - ขา เวลามันเดาะ หรือพันขาพวกชอบเล่นบอลน่ะครับ) แล้วก็เอาน้ำมันที่ใช้ทากลิ่นมันคล้าย ๆ น้ำมันมวยมาทา เข้าไปดำเนินการในห้องน้ำ ทำอยู่นานเหมือนกัน ใจก็กลัวคนในห้างจำได้ว่าเอะเมื่อกี้ยังไม่เป็นอะไรเลย แต่คิดดูแล้ว ทำดีกว่า
ผมเอาน้ำมันทาแขนขวา แล้วทาขาขวา แล้วเอาม้วนผ้ามาพันแขน พันช่วงต่ำกว่าศอกลงมาหามือ พันจนหมดข้อมือเลย ส่วนขาก็พันช่วงตั้งแต่เข่าลงไป ตอนแรกพันแน่นไปหน่อย กลัวมันหลุด แต่มันอืดอัด ก็เลยพันแบบพอดี ๆ พอได้เวลาเกินชั่วโมง สองชั่วโมงก็เรียกแท็กซี่กลับบ้าน จริง ๆ ที่นึกขยันทำอะไรพวกนี้ ส่วนนึงมาจากฤทธิ์เหล้าที่ยังค้างอยู่ตั้งแต่เมื่อคืน
เข้าไปในบ้านก็เขย่ง ๆ เข้าไป ป้าเห็นก็บอกว่าไปเล่นบอลกับเพื่อนมาแล้วพลาดแขนเดาะ ขาเดาะ แต่ไม่ถึงกลับหัก ยังงัยป้ากับบุ๋มก็ต้องเชื่ออยู่แล้ว เพราะรู้จักรู้ใจแกดี ไอ้เราเรอะหน้าซีด เจ็บมาก เดินก็ไม่สะดวก ป้าแกพยุงผมเข้าบ้าน หาน้ำให้กิน ผมก็นั่งอยู่ห้องดูทีวีข้างล่างนั่นแหละ บอกไม่เป็นไร สักพักป้าก็ออกไปทำงานด้านนอกต่อ ไม่มีใครแล้ว ก็นั่งสักพักใหญ่จนเกือบเย็น ตะโกนบอกป้าว่าจะขึ้นห้องแล้วนะขอนอนก่อนปวดมาก ป้าแกก็บอกเดี๋ยวจะพาขึ้นไป แต่จริง ๆ แล้วป้าแกไม่ได้เดินขึ้นบันไดมาหลายปีแล้ว แกเดินไม่ไหว ขาแกไม่ดี สักพักแกบอกว่าเดี๋ยวให้บุ๋มพยุงขึ้นไป ผมทำฟอร์มไม่เป็นไร พอเดินได้ ว่าแล้วก็แกล้งเดินขึ้นไปเลย ได้ยินเสียงบุ๋มตามหลังมาผมก็เกือบถึงชั้นสามแล้ว ผมบอกไม่เป็นไร
เข้าห้องได้ ผมเดินป๋อเลย ไม่รู้ทำอะไรก็นอนเลย มันง่วงเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว นอนไม่นอนหรอก เสียงเคาะพร้อมกับเสียงบุ๋มตะโกนบอกเรียกกินข้าว ได้ยินแล้วพลางทำเสียงงัวเงีย (จริง ๆ ก็งัวเงียแหละ นอนหลับจริง) บอกเข้ามาไม่ได้ล๊อก บุ๋มเปิดเข้ามา บอกว่าป้าให้เอาขึ้นมาให้ เพราะคงลุกไม่ไหว ผมก็ให้เอาวางไว้บนโต๊ะ แล้วบุ๋มก็ลงไป พร้อมบอกว่ามีอะไร เอาอะไรให้เรียก
ห้องแต่ละห้องจะมีโทรศัพท์ภายในอยู่ทุกห้อง รวมถึงห้องครัวและห้องป้าด้วย คืนนั้นผมก็กินข้าวแค่นั้นแหละ น้ำหมดก็บอกป้าให้เอาขึ้นมาให้ จะใครซะล่ะที่ขึ้นมา ก็บุ๋มนั่นแหละ ผมไม่มีอะไรนะนอนชุดเก่าให้เห็น เอาน้ำมาให้แล้วก็ให้ลงไป คืนนั้นก็นอนชุดนั้นเลย น้ำไม่อาบ ฟันไม่แปรง
รุ่งเช้า ป้าโทรขึ้นมาปลุกแต่เช้าเลย ผมบอกสบายดี เจ็บเหมือนกัน แล้วเมื่อยเนื้อเมื่อยตัว บ่นหิว (หิวจริง ๆ นะเมื่อคืนกินนิดเดียว) ป้าบอกเดี๋ยวเอาขึ้นไปให้ สักพักบุ๋มเอาขึ้นมาให้ ผมเปิดประตูไว้รอก่อนหน้านี้แล้ว ส่วนผมออกไปนั่งเล่นที่ระเบียง ยังโบกมือเรียกป้าเลย ตะโกนบอกเดี๋ยวอาบน้ำแล้วเดี๋ยวลงไป ผมเดินเล่นอยู่ในห้องสักพักก็ลงไปข้างล่าง
พอป้าเจอผม ก็ถามไหนว่าจะอาบน้ำ ทำไมยังใส่ชุดเดิม ผมบอกเดี๋ยวอาบ ความที่ป้าแกเป็นผู้ใหญ่ ผู้อาวุโสกว่า แล้วก็เก่งเรื่องงานบ้าน งานดูแล แกคงรู้ว่าเราอาบไม่ได้ แขนเราใช้งานไม่ได้ไปข้างนึงแล้ว ขาเราก็กระเพก ยื่นนานไม่ได้ เปียกน้ำไม่ได้ (เข้าแก๊ปเราเลย)
ป้าทำงานบ้านสักพักนึง ป้าก็เข้ามาเรียกผมที่ห้องดูทีวี บอกเตรียมตัวไปอาบน้ำ ผมถามที่ไหนข้างบนหรือข้างล่าง ป้าแกบอกข้างล่างนี่ล่ะข้างบนขึ้นไม่ไหว แต่ถ้าจะขึ้นไปอาบข้างบนก็ให้เจ้าบุ๋มมันไปช่วยอาบให้ ผมก็ฟอร์มว่าอาบข้างล่างนี่แหละ จริง ๆ แผนน่ะจะให้บุ๋มนี่แหละ ไม่เป็นไร ป้าก็ได้คุ้นเคยอยู่แล้ว
โชคเข้าข้าง ป้าให้บุ๋มมาเป็นผู้ช่วย ป้าจะได้ไม่ต้องเดินไปมาหลายเที่ยวเวลาขาดเหลืออะไร ป้าพาผมมาข้างบ้าน ก็ตรงโถงลานซักล้างที่แต่ก่อนผมชอบแก้ผ้าเล่นน้ำอยู่เป็นประจำ ผมต้องนั่งเก้าอี้แล้วต้องใช้ขาขวาที่แกล้งพันเอาไว้ ยกขึ้นวางบนเก้าอี้ที่สูงกว่าเล็กน้อย เพื่อป้องกันน้ำไหลไปโดนผ้าพัน ผมนั่งลง ป้าถอดเสื้อให้ พลางบอกให้บุ๋มไปเอาสบู่ ยาสระผมที่บนห้องมาให้ ป้าให้ผมยกก้นขึ้นเพื่อแกจะถอดกางเกง ว่าแล้วแกก็ดึงออกอย่างระมัดระวัง กลัวผมเจ็บขา ผมฟอร์มร้องโอย โอย เป็นทำนองบอกว่าระวังผมเจ็บนะ ป้าดึงกางเกงผมออกมาพร้อมกับกางเกงในเลยทีเดียว ป้านั้นไม่ได้คิดอะไรหรอก เป้าหมายคืออาบน้ำ เรื่องพวกโป๊เนี่ยป้ากับผมคุ้นเคยกันดี
ผมนึกในใจเดี๋ยวบุ๋มก็ลงมาแล้วก็ต้องเห็น ผมกลั้นใจ ตั้งสติเอาไว้ โอ้โห ตื่นเต้นสุด ๆ เลย ขณะเดียวกันก็ต้องกลั้นอารมณ์ไว้ไม่ให้มันตื่น ก็พอทำได้ ขาข้างนึงวางสูงอยู่บนเก้าอี้ อีกข้างก็ห้อยอยู่กับพื้น มันก็แหกสิ ใครผ่านมาก็เห็นจะจะเลยล่ะงานนี้ ผมยกแขนขวาขึ้นพร้อมกับน้ำที่ป้าตักมารดตัวผม
ด้านซ้ายมือที่ผมนั่งเป็นตุ่มน้ำเรียงแถวอยู่ ด้านหลังคือมุมวางกาละมังซักล้าง ด้านขวาของผมคือห้องน้ำและห้องนอนของป้ากับบุ๋ม ส่วนที่อยู่ด้านหน้าผมเฉียงมาทาซ้ายมือก็คือป้าพรซึ่งกำลังตักน้ำรดตัวผมอยู่ ฉับพลันนั้นบุ๋มก็เดินอ้อมมุมห้องนอนป้าเลี้ยวซ้ายมาก็เจอผมในสภาพเปลือยกายล่อนจ้อน ดูสีหน้าบุ๋มก็ค่อนข้างตกใจนะ เหมือนกับจะหยุดเดิน แต่ก็ยังคงเดินต่อมาเพื่อเอาสบู่มาให้ ใกล้เข้ามาแล้ว เข้ามาใกล้แล้ว ใจผมยิ่งเต้นเร็วขึ้น เร็วขึ้น ผมควบคุมอารมณ์ไว้ไม่ให้กระเจิง กลัวไอ้หนูจะตื่น แต่ก็ไม่ได้หุบขาเข้านะ ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ พลางเอามือซ้ายลูบน้ำออกจากหน้า ป้ารับสบู่จากมือบุ๋มซึ่งยืนอยู่ด้านหน้าผมเฉียงไปทางขวานิดหน่อย อีกมือบุ๋มก็ถือขวดแชมพูไว้คอยพลางถอดหลังออกไปยืนรอประมาณก้าวสองก้าวพอที่จะพ้นรัศมีน้ำกระเด็นเปียกได้
เหมาะเจาะเหลือเกินจะบรรยาย ก็จุดแรกที่ยืนรอก็อยู่ไม่ไกล อยู่ในจุดที่สามารถมองเห็นไอ้หนูของผมได้อย่างชัดเจน ป้าเอาสบู่ลูบตัวผมตั้งแต่คอ หน้าอก ไหล่ แผ่นหลัง แล้วก็แขน เสร็จแล้วก็ลูบลงไปล้างไอ้หนูของผม บอกผมยกก้นขึ้น จะได้ล้างก้นได้ แล้วก็ล้างลงไปถึงขาด้านซ้าย
เสร็จแล้วป้าบอกให้บุ๋มเดินเข้ามาเป็นคนตักน้ำเพื่อราดให้กับป้า ป้าจะได้สะดวกในการใช้มือล้างสบู่ออกให้ แหม...มันเหมาะเจาะอะไรอย่างนี้อีกแล้ว บุ๋มเดินเข้ามาทางขวา อ้อมมาทางด้านหลังของผม ก้มลงตักน้ำแล้วยืนราดน้ำอยู่ด้านซ้ายของผม ยังงัยเวลาราดน้ำก็ต้องคอยมองดูว่าราดตรงจุดรึเปล่า ไอ้จะไม่มองตามก็เป็นไปไม่ได้ ยิ่งราดยิ่งตื่นเต้น พอไอ้หนูมันจะพองก็ต้องหลับตาคิดถึงแต่เรื่องอื่น เช่น จะถ้าพ่อกับแม่กลับมาตอนนี้ทำงัย นึกอย่างนี้ก็พอที่จะสกัดอยู่ได้บ้าง
มือป้าลูบล้างแขน บุ๋มก็ตักน้ำราดตาม มือป้าลงไปถึงไอ้หนูของผม บุ๋มตักน้ำราดตาม ป้าบอกอ้าขาออกอีกมันยังลื่นมืออยู่ บุ๋มตักน้ำราดซ้ำอีก ป้าให้ผมยกก้นขึ้น บุ๋มราดน้ำตามมือป้า ป้ากลับเอามือมาลูบล้างไข่อีกเที่ยว น้ำตามมาอีกเหมือนกัน พองแล้วทีนี้ ไหนจะโดนมือ ไหนจะโดนดู เก็บไม่อยู่เลย เริ่มพองขึ้น พองขึ้น หางตาชำเลืองมองเห็นว่าบุ๋มยังคงมองมาอยู่ ยังไม่ได้ละสายตาจากไป ไม่รู้ทำงัยก็เลยเอามือไปกุมไว้ ทีนี้ยิ่งกุมก็ยิ่งพอง โอยเต็มที่เลยทีนี้ แข็งเต็มมือเลย แล้วไอ้มือเดียวของผมนี่จะไปกุมอะไรล่ะ กุมทางไข่ หัวกับลำตัวก็โผล่ กุมหัว ลำตัวกับไข่ก็รอดออก หน้าชาหมดเลย เวลามันแข็งแล้วมันก็ไม่ได้ห้อยอยู่นี่น่า มันก็ชี้ออกไป ใจล่ะอยากจะชักว่าวตรงนี้ให้มันเสร็จ ๆ ไปเลย แต่อาย
ปวดฉี่จังเลย ผมอ้างไปอย่างนั้น ป้าเองก็เคยเห็นของผมตอนเช้า ป้ารู้ว่าผมจะปวดฉี่ เข้าใจมั้ยครับว่า ยังงัยป้าเค้าก็ยังมีความรู้สึกกับผมว่ายังเป็นเด็กอยู่ ถ้าป้ารู้ว่าผมชักว่าวเป็นแล้ว ป้าคงไม่ได้มองว่าผมเป็นเด็กอยู่ ผมเลยแสดงตัวว่าผมยังเด็กอยู่ ไม่ประสีประสาเรื่องอะไรพวกนี้หรอก
ป้าบอกฉี่เลย ฉี่ได้เลย ฉี่ตรงนี้แหละ รู้ใช่มั้ยว่าจริง ๆ ตอนนี้มันไม่ได้ปวดฉี่หรอก มือซ้ายผมก็จับไอ้หนูของผมไว้อยู่พยายามจะควบคุมให้ฉี่ออกมา แหมชักว่าวซะเลยตอนนี้ดีมั้ย พอดีป้าถามเรื่องสระผม ผมก็เลยให้เปลี่ยนจากเก้าอี้หัวโล้นมาเป็นเก้าอี้มีพนักพิงแบบเอน ป้าให้บุ๋มเดินไปหยิบ ป้าหันเอาสบู่ไปเก็บ ล้างสบู่ออกจากมือ เอาล่ะ ไม่มีใครเห็นให้อายแล้ว อารมณ์มันสะสมมาหลายช่วง บวกกับความที่มันแข็งเต็มที่ เอาเลย ไม่ไหวแล้ว ชักเลย นี่ขนาดมือซ้ายไม่ถนัดเลยนะเนี่ย แป๊บเดียวเท่านั้น เสร็จเรียบร้อย เฮ้อ ตัวเบา สบายเนื้อสบายตัว
จังหวะดี บุ๋มเอาเก้าอี้มาถึง มันก็เริ่มหดบ้างแล้ว หมดอารมณ์แล้วนี่ เอางัยต่อล่ะ มันไม่ตื่นเต้นแล้ว ไหนจะสระผมอีก ชักเมื่อยตูด นั่งนาน เมื่อยขาด้วย ต้องยกวางบนเก้าอี้
บุ๋มยกเก้าอี้เข้ามาเปลี่ยนให้ ผมต้องยกก้นให้ลอยขึ้น เปลี่ยนเสร็จ ผมนั่งพิงเลย ชักว่าวเมื่อกี้ขาสั่นเลย ชั่วโมงนี้หดแบบปกติแล้ว แต่ก็ยังดูดีอยู่นะ ไม่ใช่เล็กหดแบบหน้าหนาว เก้าอี้ตัวนี้เอนได้เยอะพอสมควร คล้าย ๆ เก้าอี้ชายหาดน่ะครับ เอนก็เยอะ ขาซ้ายห้อย ขาขวายกอ้าขึ้น แหกอีกแล้ว ป้าบอกบุ๋มหยิบแชมพูพลางราดน้ำใส่หัว ป้ารับแชมพูจากบุ๋ม บีบใส่มือ แล้วสระชโลมทั่วหัว แหมสบายจริง นอนเอน ๆ อย่างนี้ ขาก็แหกอย่างนี้ บุ๋มเพลินล่ะงานนี้ คิดว่าดูเพลินเลยล่ะ จริง ๆ อาบน้ำเสร็จแล้วป้าน่าจะเอาผ้ามาคลุมให้นะ คิดว่าด้วยความคุ้นเคย บวกกับเดี๋ยวต้องเปียกอีกก็เลยไม่ได้ห่อตัวให้ ป้าให้บุ๋มตักน้ำราด ป้าเอามือสางเสร็จก็สระต่ออีกครั้ง นอนเพลินเลย เก่งจริง ๆ เลยพอคิดต่อซักนิดเริ่มแล้ว ชักจะพองตัวอีกแล้ว แต่ก็พองตัวแบบพอดี ๆ ไม่ได้แข็งปั๋งแบบคราวที่แล้ว
ล้างแชมพูครั้งสุดท้ายซะที ป้าให้บุ๋มไปหยิบผ้าเช็ดตัว แล้วป้าก็ตักน้ำราดผมทั้งตัวอีกครั้ง ป้าเช็ดหัว ซับน้ำที่ลำตัว แล้วให้ยืนขึ้น เช็ดตูดเช็ดไข่แล้วก็นุ่งผ้าให้ บอกให้เข้าไปในบ้าน
ป้าให้บุ๋มเก็บของ แล้วให้ถือแป้งตามไป ถึงโซฟาห้องรับแขก ผมนอนหงาย ผมร้องขอไดร์เป่าผม คือทุกครั้งที่ผมอาบน้ำผมจะต้องใช้ไดร์เป่าผมเนี่ย เป่าที่ไข่ ข้างขา จักแร้ ข้อพับต่าง ๆ ให้แห้ง แล้วค่อยปะแป้ง ป้ารอบุ๋มเดินเข้ามาแล้วบอกให้ขึ้นไปหยิบไดร์ที่บนห้องผม ระหว่างรอ ป้าดึงผ้าเช็ดตัวออกมาเช็ดละเอียดอีกทีนึง ไดร์มาถึงแล้วบุ๋มเสียบแล้วส่งให้ ป้าบอกให้บุ๋มถือไว้ ป้าไม่ชอบถือ คือป้ารู้สึกมันสั่น ๆ มือ เหมือนจะเป็นเหน็บชา ป้าก็เลยไม่ชอบถือไดร์ บุ๋มเป่าให้ ทีนี้ป้าบอกให้เอามือลูบเอง ป้าจะไปเอาเสื้อกับกางเกงมาให้ เพราะมีเสื้อผ้าของผมที่อยู่ข้างล่าง คือที่ซักแล้วแต่รอการรีด อีกอย่างบุ๋มเองก็คงเลือกเสื้อผ้าให้ผมไม่ถูก
อยู่กันสองคนกับบุ๋ม ผมเองรู้สึกเขินอยู่เหมือนกัน เพราะเจตนาของผมคือต้องการโชว์ ก็ตื่นเต้นนะ แต่ดูบุ๋มคลายความตื่นเต้นลงบ้างแล้วล่ะ แต่ก็ยังรู้สึกว่าบุ๋มก็ยังเขิน ๆ อยู่ ผมชันเข่าซ้ายขึ้น ให้บุ๋มเป่าตรงซอกขาพับ ผมเอามือลูบเพื่อจะได้แห้ง ผมเอามือลูบขึ้นมาถึงซอกขา บุ๋มเลื่อนไดร์ขึ้นตามมา ผมเอามือลูบไข่ให้แห้ง ทีนี้ก็แกล้วจับไอ้หนูของผม ตอนนี้สังเกตุดูบุ๋มออกจะเบือนหน้าหนีเล็กน้อย ผมนอนอยู่บนโซฟา บุ๋มยื่นแล้วก้มยื่นมือถือไดร์มาให้ได้ตำแหน่ง ไม่นานผมก็บอกให้เลื่อนขึ้นมาเป่าที่จักแร้ ป้าถือชุดมาให้แล้ว ป้าให้บุ๋มโรยแป้งให้เลย ผมชี้ไปที่พุงพร้อมกับบอกว่าให้โรยตรงนี้ ผมเอามือลูบแป้งเอง แล้วผมก็ชี้ไปที่ซอกไข่ บุ๋มโรยตามอีก ผมรู้สึกอยากจะจัดการตัวเองอีกซักรอบจังเลยขณะที่ผมเอามือลูบแป้งที่ไข่และไอ้หนูของผมเอง
ผมพลิกตัวไปทางซ้าย บุ๋มโรยแป้งที่แผ่นหลังพร้อมกับเอามือมาลูบให้ ผมรู้สึกตื่นเต้นจัง ไอ้เรารึ นอนแก้ผ้าอยู่ล่อนจ้อน แล้วมีมือเด็กผู้หญิงคนนึงเอามือมาลูบไล้ โอย แข็งอีกแล้ว ผมบอกให้ทาแป้งที่ก้นให้ด้วย แหมว่าแล้วก็รู้สึกถึงการกระทบของป้าลงตูด แล้วมือก็ตามมาลูบ ไอ้ตอนลูบซอกตูดนี่แหม เสียวซะเหลือเกิน
ทาแป้งเสร็จ ป้าก็บอกใส่เสื้อผ้าให้พี่เค้าด้วย ป้าไม่ได้คิดอะไรหรอกนะเรื่องอย่างนี้ ผมว่าถือเป็นหน้าที่ที่พึงจะต้องปฏิบัติ ยิ่งโดยเฉพาะลูกชายของเจ้าของบ้านซะด้วย ผมไม่ได้คิดแบ่งชั้นวรรณะอะไรนะ รู้อย่างเดียวว่ามันเสียวและตื่นเต้นที่สุด
ป้าเอามาทั้งเสื้อยืด กางเกงขาสั้น พร้อมด้วยกางเกงใน ผมบอกป้า ขอเป็นกางเกงขาก๊วยดีกว่า จะได้ไม่อึดอัด ปิดเทอมช่วงนี้มันก็หน้าร้อนซะด้วย บอกเสื้อผมก็ยังไม่ใส่ มันร้อน ป้าขี้เกียจเดิน หยิบเสื้อกับกางเกงให้บุ๋มเอาไปเก็บแล้วเอากางเกงขาก๊วยมาแทน ขณะเดียวกันป้าก็ลุกขึ้นจะไปทำธุระต่อ พร้อมบอกให้ใส่ให้พี่เค้าด้วย
ผมรู้สึกว่าอะไรจะดีขนาดนั้น มีจังหวะ โอกาสมากมายอะไรขนาดนั้น ป้าเดินพ้นประตูไปแล้ว สักพักบุ๋มเดินเข้ามาพร้อมกับขาก๊วย เดินมาถึงผม ก็หยิบกางเกงในขึ้นมา ผมรู้อยู่แล้วว่าผมจะไม่ใส่กางเกงในหรอก เพราะมันอึดอัด แต่ก็แกล้งให้บุ๋มชักช้าเสียเวลาอยู่กับผมนาน ๆ ผมงอขาซ้ายพร้อมกับยกขึ้น ไอ้หนูผมขยับ มันยังพองตัวอยู่นะ แต่ไม่ได้แข็งแบบเป็นเรื่องเป็นราว บุ๋มเอากางเกงในสอดในขาซ้าย ทีนี้ขาขวาของผม ผมแกล้งว่าเจ็บใช่มั้ย มันก็งอเพื่อจะใส่ไม่ได้ คือต้องใส่ขาด้านขวาก่อน ว่าแล้วก็ยกขาด้านซ้ายขึ้นอีก ไอ้หนูผมขยับอีกแล้ว แหมมือบุ๋มป้วนเปี้ยนไป-มาแถวไอ้หนูผมบ่อยเหลือเกิน เฉียดไปก็เฉียดมา บุ๋มถอดกางเกงในออกจากขาซ้าย แล้วบรรจงประคองยกขาขวาผมขึ้นพร้อมกับใส่กางเกงในเข้าไปในขาขวา ผมแกล้งเอามือซ้ายรอรับ แต่ทำเป็นยังเอื้อมไม่ถึง มันเจ็บขาน่ะ ผมยกขาซ้ายอีก บุ๋มรับขาซ้ายผมไว้พร้อมกับช่วยนำทางเอาขาใส่กางเกงในช่องที่เหลือ บุ๋มช่วยเลื่อนกางเกงในขึ้นจนถึงช่วงสะโพก ทีนี้มือซ้ายของผมก็ต้องเอื้อมถึงอยู่แล้ว ก็ทำเป็นเอาเข้าทางก้นก่อน ผมยกก้นขึ้น บุ๋มก้มลงมาช่วยผมดึงกางเกงในขึ้นทั้งสองมือ ไอ้หนูผมแกว่งไปมาอยู่ด้านหน้าของบุ๋มพอดี
ในขณะที่กางเกงในยังรูดขึ้นมาไม่มิดชิดดี คงปิดได้แค่ไข่เท่านั้นเอง ผมแกล้งทำเป็นอึดอัด แบบว่าไม่ใส่กางเกงในดีกว่า บุ๋มไม่พูดอะไร ใช้มือทั้งสองข้างดึงกางเกงในลงให้หลุดจากบั้นท้าย ไอ้หนูผมอยู่ตรงหน้าเธออีกแล้วครับ ผมยกขาซ้ายขึ้น ไอ้หนูขยับอีก บุ๋มดึงกางเกงในให้พ้นขาซ้าย แล้วประคองบรรจงดึงกางเกงในให้พ้นจากขาขวาเช่นกัน
บุ๋มไม่รีรอ หยิบกางเกงขาก๊วยขึ้นมา แล้วใส่ให้ผมอย่างบรรจงอีกครั้ง ขาก๊วยตัวนี้ใส่ง่าย ไม่เหมือนกางเกงใน ไม่ทันได้ผูกให้หรอก ผมบอกว่าเดี๋ยวจะผูกเอง บุ๋มเก็บของแล้วก็ออกไป
ปลอดคนแล้ว ทำงานบ้านกันหมด จะชักว่าวซะหน่อย เก็บไว้ก่อนดีกว่า ว่าแล้วก็ดูทีวีไปเรื่อย ระหว่างรออาหารมื้อเที่ยงก็เผลอหลับไป นอนซะ นอนซะอีกงีบเถอะ ที่ผ่านมาเมื่อกี้เหนื่อยแล้ว
แล้วช่วงเย็นวันนี้ก็ได้สนุกอีกแล้ว อ่าน "แกล้งขาหัก" ในตอน 2 นะครับ
===================
