12:39:00
### ตอนที่ 1 ###
ณ.คฤหาสน์หลังหนึ่งซึ่งอยู่ใน หมู่บ้านแถบชานเมือง ของผู้ดีผู้มีอันจะกินกว่า ร้อย หลัง ไม่ว่าจะเป็นข้าราชการระดับสูง นักธุรกิจ เศรษฐี หรือแม้แต่ คณะรัฐมนตรีต่างๆ ซึ่งแต่ละหลังมีทรัพย์สินมูลค่ายิ่งกว่าร้อยล้าน ถ้าใครจะเรียกหมู่บ้านนี้ว่า หมู่บ้านเศรษฐีก็คงจะไม่ผิด บ้านหลังที่จะกล่าวถึงนี้เป็นบ้าน ขนาด2ชั้น บนเนื้อที่4ไร่ ถ้าจะให้เปรียบเทียบกับหลังอื่นๆแล้ว ก็ไม่เล็กและไม่ใหญ่จนเกินไป ผู้เป็นเจ้าของบ้านหลังนี้คือ ดร.อัศวเทพ พิชิตพงษ์ หรือ เทพ ถ้าเรียกแบบคนคุ้นเคยและสนิท นักธุรกิจหนุ่มที่อนาคต ของเขากำลังสดใสก้าวหน้ากับ หุ้นส่วนกิจการต่างๆที่เขาเป็นเจ้าของบริษัทไม่น้อยกว่า30 แห่งทั่วโลก กับบ้านหลังนี้ที่ราคา 12 ล้าน กับของตกแต่งต่างๆที่รวมทั้งหมดแล้ว เกือบ 50 กว่าล้านซึ่งไม่แพงเลยสำหรับเขาซึ่งเขาได้ซื้อไว้เพื่อที่จะสร้างครอบครัวและใช้ชีวิตคู่ อย่างอบอุ่นกับ นัทฐิชา พิชิตพงษ์ หรือ เนย ภรรยาสาววัย 27 ปีที่เพิ่งจะแต่งงานกันได้ไม่เกิน2 เดือน จวบจน ดร.อัศวเทพ ก็ต้องมาด่วนจากไปอย่างไร้ร่องรอย ทิ้งทรัพย์สินต่างๆครึ่งหนึ่งของเขาให้ไว้กับ เนย ผู้เป็นภรรยา เหตุที่ เนยยังไม่สามารถที่จะรับมรดกจากเขาได้เต็มนั้นก็เพื่อที่รอเขากลับมา เพราะ ดร.อัศวเทพ ได้หายสาบสูญไป ที่แอฟริกา และยังไม่มีใครพบศพยืนยัน และเป็นความต้องการของเนย และทางพ่อแม่ของเขา ที่จะรอให้เขากลับมา และเนย เองก็ยังคงเชื่อในตัวสามีเหมือนกันว่าเขาจะต้องกลับมาใช้ชีวิตที่มีความสุขกันอีกครั้ง การที่รอคอยเขา เนยต้องรับภาระหน้าที่เกือบทั้งหมดของสามีในเรื่องธุรกิจตลอด โดยมีเพื่อนๆในหุ้นส่วนของ ดร.อัศวเทพ คอยช่วยเหลืออีกที จนกาลเวลาผ่านไป 2 ปีแล้ว ดูเหมือนทุกๆคนต่างจะเริ่มลืมเรื่องทุกๆอย่างเกี่ยวกับตัวเขา ไปหมดแล้ว จนกลายเป็นเรื่องธรรมดาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทุกๆคืน เนย จะนั่งสวดมนต์ภาวนาให้สามีของเธอกลับมา แต่จนแล้วจนรอดก็ไร้วี่แววว่าเขาจะกลับมา......
ภายในบ้านหลังนี้มีแค่ เนย ภรรยาสาวของ ดร. อัศวเทพ กับคนรับใช้ผัวเมีย เพียงสองคนเท่านั้น เหตุที่เพราะ เธอต้องการความส่วนตัวและต้องการสมาธิ ในการทำงาน จึงไม่อยากรับใครเข้ามาเพิ่มอีก อีกอย่างคนรับใช้ที่มีอยู่นี่ก็เป็นลูกหลานของคนรับใช้คนเก่า ของพ่อแม่ ดร.อัศวเทพ
"กริ๊งค์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...."
"อืออออออ......."
เสียงนาฬิกาปลุกบนหัวเตียงดังขึ้นตอนเช้าทำเอา ม่ายสาวงัวเงียและเอื้อมมือขึ้นไปกดปิด สักครู่เธอก็ค่อยพาร่างกายที่งัวเงียลุกจากเตียงและเข้าห้องน้ำ หลังจากแปรงฟันเสร็จเธอก็จัดแจงอาบน้ำ ชำระร่างกายเพื่อให้สดชื้น กับเช้าวันใหม่
"ก็อกๆ......คุณเนยครับ.....อาหารเช้าเสร็จแล้วครับ..."
เสียงของ หนึ่ง คนรับใช้หนุ่ม เรียกนายสาว
"จ๊ะๆ....อีก10นาทีเดี๋ยวพี่ลงไป....บอกหวาน...ให้อุ่นแกงไว้ด้วยนะจ๊ะ..."
เธอตะโกนสั่ง หนึ่งคนรับใช้จากในห้องน้ำ
"ครับ...."
"เดี๋ยว....หนึ่ง...สบู่หมดแล้ว...ช่วยไปหยิบก้อนใหม่มาที..."
"ครับ....จะไปเดี๋ยวนี้ครับ"
เด็กหนุ่ม ตอบคำก็จัดการพาร่างตัวเองรีบเดินลงมาที่ห้องเก็บของข่างล่างแล้วหยิบสบู่นำขึ้นไปให้นายสาวของตัวเองทันที
"ได้แล้วครับ......คุณเนย"
เธอคิดจะออกมารับสบู่เองแต่ เผอิญยังสระผมอยู่เลยออกไปรับไม่ได้
"จ๊ะ....เออ...หนึ่ง...เปิดประตูเข้ามาไว้หน้าห้องน้ำหน่อยสิจ๊ะ....ประตูห้องไม่ได้ล็อกเปิดเข้ามาเลย..."
"เออ.....ครับๆ"
เด็กหนุ่มทะเล่อทะร่าเปิดประตูห้องเข้าไปแล้วเดินมาหยุดตรงหน้าห้องน้ำ หนึ่งถึงกับมองจ้องจนตาค้างกับภาพเบื้องหน้า
"คือ...เออ....วางไว้ตรงไหนครับ..."
"ตรงพื้นหน้าประตูแหละจ๊ะ...เดี๋ยวพี่ออกไปหยิบเอง...แล้วบอกหวานให้อุ่นแกงให้พี่ด้วยนะ"
"ครับ...ครับ..."
เด็กหนุ่มตอบคำไปแต่สายตาจ้องมองไปที่บานประตูห้องน้ำที่เป็นแบบกระจกฝ้า ทำให้มองเห็นข้างในได้แบบลางๆ แค่นี้ก็เพียงพอแล้วกับการที่ได้เห็นเรือนร่างของเจ้านายสาวลางๆ ด้วยรูปร่างทุกสัดส่วนที่เห็นแล้วใจหวิวๆปนเสียว หนึ่งมองดูสักพักก็ต้องรีบออกมาจากห้องอย่างไวเพราะกลัวเธอเปิดออกมาเจอกันพอดี
"....หูยยย...หุ่นดีเป็นบ้าเลยหวะ...ดีกว่า ยัย หวานเสียอีก..อูยยยย...เห็นแล้วเสียวจังโว๊ยยย......"
เด็กหนุ่มนึกคิดถึงสิ่งที่เขาเห็นเมื่อครู่แล้วไปเปรียบกับเมียตัวเอง จริงๆแล้วหนึ่งเอง มันก็เห็น เนย มาตั้งแต่ที่พ่อหนึ่งฝากมาทำงานครั้งแรกเมื่อ 2ปีก่อนและมันเองก็แอบมองเจ้านายมันมาตลอด แต่มันไม่เคยเห็นเรือนร่างที่หวาบ หวิวเช่นครั้งนี้มาก่อนเลย ยังดีที่มันมีความนึกคิดว่าเธอเป็นเจ้านายไม่งั้นมันคงเปิดประตูห้องน้ำเข้าไปแล้ว อีกอย่างมันเองก็มีเมียด้วยและเห็นแก่หน้าพ่อ เลยไม่กล้าทำไรที่ไม่ควร ส่วน เนย เองแม้จะเป็นเจ้านายและอายุก็ไม่ห่างกว่าหนึ่งกันมากซักเท่าไหร่ แต่เธอก็ไม่เคยถือตัว และกดขี่เลย เธอเป็นคนที่สุภาพ อ่อนหวาน เข้ากับคนง่าย และร่าเริง
"......กูแม่ง...คิดเหี้ยๆกับคุณเนยอีกแล้ว....เฮ้อ..."
".......สงสารคุณเนย หวะ....คุณเทพไปอยู่ที่ไหนนะ....กลับมาได้แล้วครับ....."
เด็กหนุ่มอดสงสารเธอไม่ได้ ที่ต้องอยู่อย่างเดียวดายมา 2 ปี โดยไม่คิดหาใครใหม่เลย อีกอย่างเธอยังอยู่ในวัยที่ต้องการความรักและเอาใจใส่ แต่เธอต้องมานั่งอยู่แต่กับความเหงา และก็ความหวังลมๆแร้งๆที่คุณเทพจะกลับมา เพราะหนึ่งเองเชื่อว่า คุณเทพ น่าจะไปจากโลกนี้นานแล้วตั้งแต่ 2 ปีที่แล้ว..........
//////////////////////////////////////////////////
"นี่หวาน.....จานนี้เอาเข้าตู้กับข้าวเก็บไว้ให้พี่กิน ตอนเย็นด้วยนะ"
"กว่าคุณเนยกลับมาก็ดึก..หวานกลัวว่ารสชาติมันจะเสียค่ะ"
"พี่ว่าไม่เสียหรอกจ๊ะ"
เธอพูดพร้อมอมยิ้ม
"ทำไมหรอค่ะ"
"ก้อเธอทำอร่อย ซิจ๊ะ"
"งั้น ถ้าคุณเนยชอบ ก้อกินให้หมดด้วยนะค่ะ"
"บ้าหรอ...ชั้นก้ออ้วนพอดี"
เนย พูดคุยกับหวานเสร็จก็พลันเหลือบมองนาฬิกาของตัวเอง
"ว๊าย....สายแล้วๆ...คุยกับเธอเพลินชั้นสายแล้ว"
"ไปก่อนนะจ๊ะ......หวานเปิดประตูด้วยจ๊ะ"
"ค่ะ ขับดีๆนะค่ะ"
เนย รีบคว้ากระเป๋าเอกสารต่างๆไว้ใส่ในรถ เฟอร์รารี่สีแดง ปิดประตูแล้วก็สตาร์ทเครื่องค่อยๆขับรถคันงามของสามี ออกไป
//////////////////////////////////////////////////
ณ.ออฟฟิตใจกลางเมืองริมถนนสาธร
"เฮ้ย.....ไอ้หมาย..เมื่อคืนมึงบอกให้กูรอที่เซเว่นตอน4ทุ่ม...แล้วมึงเสือกทำไมไม่มาวะ"
จำรูณน์ ยามของบริษัทกำลังคุยออกรส กับ ยาม สมหมาย
"อ้อ.......ก้อกูไปยืนรอแล้ว....เซเว่น...ที่กูไปรอมันปิด4ทุ่ม....กูเลยกลับ"
"เซเว่น.......บ้านพ่อ!มึงสิมี.....ปิดด้วยหรอ มึงไม่ได้ไปรอ....ก้อบอกมาเลย....แหม...ปิด4ทุ่ม"
"ไอ้ห่า!.......ก้อกูไปรอมา...มันปิดหนิ"
"แล้วทำไมกู.....ไปถึงแล้ว...ไม่เห็นมันปิดวะ"
"อ้าว...แล้วมึงไปรอ...เซเว่น....ไหนวะ"
"นนฯ.....แล้วมึงละ"
"งามวงค์วาน....หวะ"
"ฮ่วย....."
หลังจากที่คุยกันพอรู้เรื่องของยาม ทันใดนั้นทั้ง2 ก้อหันไปเห็นรถเฟอร์รารี่สีแดง ขับเข้ามาแล้วกำลังจอดเข้าซอง จำรูณน์กับสมหมาย ก้อรีบไปช่วยเคลียทางให้ จนรถจอดสนิท และเสียงเครื่องยนต์ดับลงสักพัก เนย ก็ก้าวลงจากรถ
"ขอบใจจ๊ะ....."
พูดพลางยิ้มอย่างขอบคุณ
ทั้งสมหมาย และจำรูณน์ ต่างยืนจ้องมองเบื้องหลังของเธอกำลังเดินไปขึ้นลิฟท์จนลับหายไป
"ทีอย่างนี้....ไวนะมึง....."
จำรูณน์ พูดเหน็บแนม สมหมาย
"มึงก้อเหมือนกันแหละ....เมื่อกี้กูเห็นวิ่งเลย"
"แต่เธอแม่งสวยหวะ.....น่ารักไปหมด..."
"เสียดาย...คุณเทพ....เนอะ....ที่ไม่ได้อยู่ล่อ....เป็นกู...จะล่อทั้งเช้ายันทั้งเย็นเลย..."
"อย่างมึงหรอไอ้รูณน์.......โน้น...อย่างมึงต้องไปสนามหลวง...โว๊ย.."
สมหมาย พูดแดกดัน
"ควย...ไอ้เหี้ย"
//////////////////////////////////////////////////
เนย เธอจัดว่าเป็นผู้หญิงที่สวยเพอร์เฟกส์ ชายใดได้เห็นเธอทุกคนก็อยากที่จะสัมผัสในตัวเธอ ถึงแม้ว่าเธอจะเคยผ่านสามีมาแล้วกับ คุณอัศวเทพ แต่ก็ยังมีรูปร่างที่เซ็กส์ซี่ เพราะหลังจากที่อยู่กินกับ คุณอัศวเทพ ได้แค่เพียง2เดือน เขาก็ต้องหายสาบสูญไปอย่างไร้ร่องรอย จนแม้กระทั้งผ่านไป 2 ปี เธอก็ไม่เคยคิดที่จะมีชายคนใหม่เลย เพราะเธอยังเชื่อว่าสามีของเธอจะกลับมา ทำให้รูปร่างของเธอยังคงสวยและเปร่งปรั่งอยู่ตลอดเวลา ซึ่งดูแล้วยังเหมือนสาวบริสุทธ์อยู่
หลังจากที่จอดรถเสร็จแล้วเธอก็ขึ้นลิฟท์ไปยังชั้น42ซึ่งเป็นออฟฟิสของเธอ และขณะที่เธอกำลังอยู่ภายในลิฟคนเดียว ก็มีเสียงโทรศัพท์ มือถือดังขึ้น
"ตื๊ดๆ....ตื๊ดๆ....ตื๊ดๆ"
เธอล้วงกระเป๋าสะพาย หยิบโทรศัพท์ มือถือขึ้นมาดูแล้วก็แปลกใจ เพราะเบอร์โทรฯที่โชว์อยู่เป็นเบอร์ไม่รู้จักและไม่เคยเมมไว้
"ของใครนะ...."
พูดพูดลอยออกมาแล้วก็กดรับสาย
"สวัสดีค่ะ....."
"เอ่อ...สวัสดีครับ...คุณแอนใช่ไหมครับ"
น้ำเสียงที่สุภาพ และนุ่มนวลทางปลายสาย ซึ่งเนย ฟังแล้วทำให้หยุดนิ่งไปสักครู่
"เอ่อ......ไม่ใช่ค่ะ....ต้องการพูดกับใครค่ะ..."
"แอน....ครับ..."
"ไม่มีชื่อนี้ค่ะ...คุณโทรผิดแล้วค่ะ"
"เหรอครับ...อ้าว..แล้วไม่ทราบนั่นใครพูดอยู่ครับ"
"แล้วคุณจะโทรเบอร์อะไรค่ะ"
"ครับ...01-478-9416 ครับ"
"ไม่ใช่ค่ะ....คุณโทรผิดแล้วค่ะ"
"เอ่อ....งั้นผมคงโทรผิดแล้วมั้งครับ"
"ใช่ค่ะ...คุณโทรผิด"
"ฮะๆ...ขอโทษด้วยครับ"
เขาตอบกลับพร้อมหัวเราะเขินๆ
"ไม่เป็นไรค่ะ"
เธอตอบกลับพร้อมกับยิ้มไป
หลังจากที่วางสายโทร ศัพท์แล้ว ลิฟท์ ก็ถึงชั้นที่42พอดี ทันทีที่เธอรีบเดินออกมาจาก ลิฟท์ ก็ต้องชนกับชายหนุ่มหน้า ลิฟท์ พอดี เพราะเขาเป็นชายที่รูปร่างสูงใหญ่จึงทำให้เธอถึงกับ เซไปข้างหลัง และก่อนที่ร่างของเธอจะล้มลงไปกับพื้น ชายดังกล่าวก็คว้าสองมือกอดไว้ที่ใต้เอวได้ยังทันท่วงที
"ผมขอโทษครับ....ไม่ทราบเป็นไรไหมครับ"
เนย ตกตลึงจนร่างกายหยุดนิ่งในชั่วขณะ เพราะชายที่รูปร่างสูงใหญ่กับมีใบหน้าตาที่หล่อและคมเข้มคนนี้ ประคองช่วยเธอ จนเธอเกือบลืมไปว่า ร่างกายของเธอยังอยู่ในวงแขนของเขาอยู่ และเขาเองก็เพิ่งจะรู้สึกตัวเช่นกัน
"อุ๊ย...ขอโทษครับ"
เขารีบเอามือทั้งสองออก
"ไม่เป็นไรค่ะ...ขอบคุณค่ะ"
เธอพูดตอบพร้อมกับยิ้มให้เขา
"เอ่อ...สวัสดีครับท่านประธาน...ผม วุฒิไกร ครับ"
เขารีบกล่าวแนะนำตัวทันที
"อือ....ไม่ทราบว่าคุณเป็น...."
"ผม พนักงานใหม่ครับ อยู่ฝ่ายบัญชีครับ"
"อ่อค่ะ....มิน่าถึงไม่คุ้น.."
"มีอะไรเรียกใช้ผมได้นะครับ....ผมขอตัวไปทำงานก่อนนะครับ"
"ค่ะ...ได้ค่ะ....เออ.."
"ครับ"
"เมื่อกี้...ขอบคุณนะค่ะ"
"ครับ...ไม่เป็นไรครับ"
แล้วเขาก็ยิ้มให้ ก่อนที่จะหันหลังกลับไปที่โต๊ะทำงาน
ส่วนเธอยืนยิ้มตอบแล้วก็เดินเข้าห้องทำงานทันที
หลังจากที่ เนย ได้เข้ามาในห้องทำงานส่วนตัวแล้ว เธอนั่งลงบนโซฟารับแขกพร้อมกับวางกระเป๋าสะพายทันที สิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอเมื่อสักครู่นี้ทำเอาเธออดอมยิ้มไม่ได้ เธอนึกถึงตอนที่สายตาของเขาสบสายตากันกับของเธอแล้ว รู้สึกแปลกๆจังเลย นานแล้วที่เธอไม่เคยถูกต้องตัวชายใดมาก่อนเลย จนทำให้ใจเธอรู้สึกตื่นเต้นไปหมด แต่เมื่อเธอนึกถึงหน้า คุณ อัศวเทพ ก็ทำให้รีบลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปที่โต๊ะทำงานทันที
"พี่เทพนะพี่เทพ เมื่อไหร่จะกลับมาสักทีค่ะ...น้องเกือบสติแตกแล้ว"
เธอบ่นออกมาลอยๆ เพราะนึกถึงสามีของเธอได้ทำให้ความรู้สึกเมื่อสักครู่ หายไปในทันที แต่เธอจะทนได้อีกนานแค่ไหนกัน เพราะตราบใดที่เธอยังต้องอยู่คนเดียวไปเรื่อยๆแบบนี้ สักวันเธออาจจะควบคุมจิตใจไว้ไม่อยู่ก็ได้
//////////////////////////////////////////////////
เวลาล่วงเลยมาถึงบ่าย 3โมง กว่าๆ ขณะที่เธอนั่งทำงานอยู่ ก็มีเสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์มือถือ เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเห็นเบอร์ที่โชว์อยู่รู้สึกว่าจะเป็นเบอร์เดียวกันกับก่อนหน้านี้ที่โทรมาผิดสาย เธอแปลกใจแต่ก็ยังคงที่จะกดรับสายอีกครั้ง
"สวัสดีค่ะ"
"แอน....หรอครับ"
"คุณอีกแล้ว.....คุณโทรผิดเบอร์อีกแล้วค่ะ"
"อ้าว....ผมโทรผิดอีกแล้วหรือครับ.."
"ใช่ค่ะ...คุณโทรผิด...คุณคงต้องไปหาเบอร์ที่จะโทรใหม่เสียแล้วค่ะ"
"แต่นี้ผม...ก็จดเบอร์มาใหม่แล้วครับ..แต่ทำไมถึงติดเบอร์คุณได้นะ"
"เหรอค่ะ...ไม่ทราบว่าเป็นเบอร์อะไรค่ะที่จะโทร"
"ครับ...01-478-9416 ครับ"
"อือ...ก็ไม่ใช่เบอร์นี้ค่ะ"
"โอ...แย่จริงๆเลย...ผมต้องขอโทษด้วยอีกครั้งนะครับ"
"ไม่เป็นไรค่ะ....คนเราก็ต้องมีผิดพลาดกันได้ค่ะ"
"ขอบคุณมากครับ....ผมบายนะครับ"
"ค่ะ..."
เธอตอบกลับพร้อมกลับยิ้มเหมือนเดิม
หลังจากที่กดวางสายไปสักพัก5นาที เสียงโทรศัพท์มือถือเบอร์เดิมก็โทรเข้ามาอีกครั้ง เนย มองแล้วก็ทำหน้างงๆ แล้วก็กดรับสายอีกครั้ง เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่เป็นมิตรเหมือนเดิมทุกครั้งโดยที่เธอไม่มีการแสดงอาการโกรธเลย
"สวัสดีค่ะ...แอนไม่อยู่เบอร์นี้ค่ะ"
เธอพูดพร้อมกับยิ้มไป
"ฮะฮะฮะ.....คือผมไม่ได้จะคุยกับแอนครับ"
"อ้าว..."
เธอตอบพร้อมสีหน้างง
"คือ...ตั้งแต่ผมได้คุยกับคุณ..เอ่อ.."
"เนย ค่ะ"
"ครับคุณ เนย"
"คือผมรู้สึกประทับใจคุณ เนย มากที่ยอมรับโทรศัพท์ผมหลายครั้ง...คือผมอยากจะโทรมาขอบคุณ คุณเนย ที่แสดงความมีน้ำใจให้กับผม"
"อ่อ..ไม่เป็นไรหรอกค่ะ...เนยไม่โกรธหรอก..เนยเข้าใจคุณค่ะ"
"คือถ้าไม่รังเกียจ...ผมอยากจะเป็นเพื่อนกับคุณทางโทรศัพท์จะได้ไหมครับ"
เธอหยุดคิดไปสักครู่ ก่อนจะตอบว่า
"ได้สิค่ะ ไม่รังเกียจหรอกค่ะ"
"ขอบคุณครับ เอ่อเกือบลืมไป ผม สุนัฐพล ครับ เรียก บอย ก็ได้ครับ"
"ค่ะ คุณ บอย"
"ไว้คราวหน้าผมจะโทรมาคุยด้วยอีกนะครับ"
"ค่ะ"
"งั้นผมไม่รบกวนแล้วครับ..บายนะครับ"
"ค่ะ...บายค่ะ"
หลังจากที่วางสายแล้วเธอนั่งคิดถึงคนที่ชื่อบอย บุรุษโทรศัพท์ลึกลับที่มี เสียงสุภาพ นุ่มนวล เป็นเสน่ห์ ให้กับเธอที่ได้ฟังแล้วรู้สึกอบอุ่นแบบไม่มีพิษมีภัย แต่เมื่อเธอนึกถึง คุณ อัศวเทพอีกครั้ง ทำให้เธอใช้ความคิดไตร่ตรองชั่งใจว่าสิ่งที่ทำไป มันผิดต่อเธอหรือเปล่า
".......คงไม่เป็นไรหรอก....แค่เพื่อนกันทางโทรศัพท์เท่านั้นเอง....ห้ามโกรธนะค่ะ....พี่เทพ....."
เธอนึกคิดเออเองในใจ
"ตายเลย...ลืมเช็ค เมลล์ ลูกค้า"
เนย อุทานออกมาพร้อมกับเปิดคอมพิวเตอร์ บนโต๊ะทำงานของตัวเอง ทันทีที่เครื่องบูทเสร็จเธอก็คลิ๊กเมาท์ไปที่ คอนเน็ค ทันที
เธอใช้เวลาเกือบชั่วโมงที่จะเช็คและตอบเมลล์จนเกือบเสร็จ เวลาก็ล่วงเลยไป เกือบ 5 โมง ซึ่งพนักงานบริษัทกลับบ้านไปหมดแล้ว เหลือเธอคนเดียวที่ยังนังในห้องทำงานอยู่ และเธอก็กะว่าหลังจากเช็คเมลล์ฉบับสุดท้ายเสร็จเธอก็จะได้กลับบ้าน สักที เมมล์ฉบับสุดท้ายไม่ทราบว่าเป็นของลูกค้าคนไหนเพราะเป็นรายชื่อเมลล์ที่ไม่คุ้น ซึ่งหัวข้อเขียนไว้ว่า อะโลน เธอคลิ๊กเมาท์ เปิดเข้าไป เธอรู้สึกว่าเป็นรูปภาพที่กำลังโหลดอยู่พอโหลดภาพเสร็จ กลับต้องตกตะลึงกับภาพนั้น ซึ่งเป็นภาพชายหญิงฝรั่งกำลังร่วมรักกันอย่างโจ่งครึ่มมีอยู่หลายภาพ รูปร่างของชายหญิงฝรั่งทั้งสองหุ่นดีมากกับท่าทางในการร่วมเซ็กส์กันในท่าต่างๆ เนย เองซึ่งไม่เคยเห็นการร่วมเซ็กส์กันมานานแล้ว เมื่อกลับมาเห็นอีกครั้งมันก็ทำให้อารมณ์แปรปรวนและอ่อนไหว แต่ละภาพร่วมเซ็กส์กันได้อย่างมีอารมณ์มาก เธอดูไปสักพักจิตใจก็เริ่มหวิวๆรู้สึกว่าในนั้นมีทางเชื่อมลิงค์อยู่อีกหนึ่ง แล้วเธอก็คลิ๊กลิงค์เข้าไป เครื่องก็ทำการโหลดที่อยู่ไฟลล์นั้นขึ้น เธอก็จัดการเซฟไฟลล์ พอเครื่องรันเสร็จ กลับพบว่าเป็นภาพวีดีโอ ที่ส่งมาให้เธอดู ในภาพเป็นการร่วมรักกันอย่างถึงพริกถึงขิง ผู้หญิงฝรั่งในภาพ เธอชั่งมีเรือนร่างที่สวยงามมาก นมสองเต้าก็ใหญ่เต็มไม้เต็มมือ กำลังอยู่ในท่าคุกเข้าหันหลังให้ฝ่ายชายกำลัง เอาท่อนเอ็นใส่ที่ร่องสวาทของหล่อน
เมื่อเนย ได้เห็นท่อนเอ็นของผู้ชายฝรั่งอารมณ์ ก็กระเจิดกระเจิงเหมือนกัน เพราะท่อนเอ็นของเขายาวใหญ่ยังกับม้า ปลายหัวเอ็นแดงมันแปรบ เมื่อเอาเสียบเข้าไปในร่องสวาท จะเห็นได้ว่าเนื้อกลีบแคมของหญิงสาวฝรั่งนั้น ยู่ ตามที่เขาสาวท่อนเอ็นออกมาแต่ละครั้ง เขาเริ่มสาวท่อนเอ็นเข้าออกเร็วขึ้นเรื่อยๆจนดูเหมือนเป็นการซอยก้นกระเด้ายิกๆ มือข้างหนึ่งของเขาก้อเอื้อมไปบีบคลึงเต้านมด้วย ทั้งชายหญิงทั้งสองครางพร้อมกันได้อย่างเมามันมากๆ จากนั้นฝ่ายหญิงก็ลุกขึ้นมาจับท่อนเนื้อเขาเข้าปากแล้วรูดเข้าออกในปากหล่อน พร้อมดูดดุนที่ปลายหัวไปด้วย ทำเร็วขึ้น จนน้ำกามของผู้ชายแตกในปากและเธอก็ดูดกินมันจนเกลี้ยง หลังจากนั้นทั้งคู่ก็กอดกันและจูบปากกันอย่างดูดดื่ม เนย นั่งดูจนบิดตัวแข็งไปหมด รู้สึกว่ามีน้ำไหลแฉะออกมาหว่างขาเธอเหมือนกัน เธอลองเอามือล้วงเข้าไปในกระโปรงตรงหว่างขาดู
พอปลายนิ้วเธอสัมผัสโดนขอบกางเกงใน เธอ ถึงกับสะดุ้งตัวสั่นเพราะความเสียวไปหมด อารมณ์ของเธอตอนนี้แทบจะควบคุมไม่อยู่เพราะตัณหากับความอยากที่สะสมมานานหลายปีของเธอ เพราะกับการที่ได้ดูหนังเอ๊กซ์ผ่านหน้าจอคอมพิวเตอร์ มันทำให้อารมณ์เธอระเบิดออกมา
เธอกำลังวาดภาพนึกย้อนไปถึงตอนที่เคยได้ร่วมรักกับคุณ อัศวเทพตอนแต่งงานกันใหม่ๆ ซึ่ง คุณ อัศวเทพ ในตอนนั้นแทบจะไม่เก่งในเรื่องบนเตียงเลย ทุกๆครั้งเขามักจะเสร็จก่อนเธอเสมอ ทิ้งให้เธอต้องอารมณ์ค้างอยู่คนเดียว แต่ในความที่เธอรักเขาอย่างสุดหัวใจ เธฮก็ไม่เคยแสดงอาการอยากหรือหงุดหงิดเลย แม้กระทั้งตกเบ็ดเธอก้อไม่เคยทำให้ตัวเองเลยเพียงแต่ปล่อยให้มันผ่านไป ซึ่งเขาก็รู้ว่าเธอไม่เคยถึงจุดสุดยอด แต่เธอก็รับมันได้ ถึงแม้ว่าบ่อยครั้งเขาจะพยายามที่จะต่อรอบสองหลังจากที่เสร็จครั้งแรกกับเธอแล้วเพียงเพื่อให้เธอถึงจุดสุดยอดไปกับเขาด้วยแต่ท่อนเอ็นของเขากลับไม่ยอมสู้ เรียกว่าไร้สามรถภาพทางเพศเลยก็ว่าได้ ตอนนี้เนย คิดว่าเธอ กำลังโดนคุณ อัศวเทพ ใช้ท่อนเอ็นทิ่มตำในรูสวาทของเธออยู่ โดยเธฮก็ใช้นิ้วมือสาวเข้าสาวออกในร่องรูสวาทแทน อีกมือก้อคว้าคลึงเคล้นที่เต้านม ที่เธอได้แกะกระดุมเสื้อและยกทรงไว้ก่อนแล้วอย่างสุดเสียวมันมือ
"พี่....เทพ...อือออออ..."
เธอครางเรียกชื่อสามี เพื่อสร้างอารมณ์
ในภาพ ที่ชายหญิงทั้งสองกำลัง กระเด้าซอยอย่างแรงสุดๆ เนยเองก้อใช้นิ้วสาวเข้าสาวออกเร่งตามด้วยเหมือนกัน เวลาเขาผ่อนการกระเด้า เธอก็ผ่อนตาม แล้วก็กลับมาใช้นิ้วซอยต่อ อย่างถี่ยิบ
"อาาาาาา....พี่...เทพ....ขา..เนย..ไม่ไหวแล้ว....อูยยยยยย....เนย..ออกกกแล้วว"
ในเมื่อความเงี่ยนมันทำให้ความเสียวของเธอถึงขีดสุด เนยได้ใช้นิ้วสาวเข้าสาวออกอยู่สักพัก ก็ไม่อาจทนแรงเสียดสีและต้านทานได้ น้ำกามในร่องสวาท ถึงกับแตกซ่านออกมาเลอะปากรูและนิ้วมือของเธอจนเฉอะแฉะ ไปหมด ร่างอันบอบบางของเนย ถึงกับแอ่นกระตุกหวิวปนซ่าบซ่านจนหมดแรง
ในที่สุดการที่ต้องทนอยู่อย่างคนเดียวของเนย ทำให้เธอเริ่มเกิดความอยาก ออกมาทีละนิด และต้องการพยายาม หาสิ่งที่มาเติมเต็มใหม่ๆให้กับชีวิตของเธอ จนไม่อาจปฎิเสธความต้องการได้
==========
