13:23:00
### ตอนที่ 13 ดื้อนัก fuck ซะเลย ###
สุรัตนาวีกำลังหัดหวดวงสวิง
พ่อของเธอกำลังเฝ้าดูอยู่ไม่ไกล
อา...........วีลูกป๊า
ทำไมหลวมนักละลูก...........
ภาพบักม้าตัวเองผลุบเข้าผลุบออกในปากของลูกสาว รบกวนจิตใจของผู้เป็นบิดาเหลือเกิน
เก่งกว่าแม่อีกนะลูก.......ลูกวีของป๊า
"สวัสดีครับคุณน้า" ชายหนุ่มร่างใหญ่ ไหล่หนา ท่วงท่าภูมิฐาน เดินถือไม้กอล์ฟ
น้ำเสียงของเขากังวาน คงมีพลังวัตรมิใช่ชั่ว
"อ้า กริชสรนี่เอง คุณพ่อสบายดี?"
"ครับ"
"เอ้าวี นี่พี่กริชสร ลูกชายของเพื่อนพ่อเอง หวัดดีพี่เค้าสิลูก" "หวัดดีค่ะพี่กริชสร"
"หวัดดีครับ"
ท่านชายกริชสรมองสุรัตนาวี เธอมองตอบ
ดูเขาก็สะอาดสะอ้าน หน้าตาก็ดี ไม่ว่ามองตรงไหน คล้ายว่าจะเหนือกว่าพี่อาร์ตขั้นหนึ่ง
เริ่มแฉะแล้วเรา...........สุรัตนาวีคิด
ตูม
ถุงไม้กอล์ฟแหลกกระจุย
สองพ่อลูกตาค้าง อ้าปากหวอ มือเย็นเฉียบ ตัวแข็งทื่อ
กริชสรยืนค้างในท่านั่งม้า ตาขวาง
"เป็นไงครับ ผมเพิ่งฝึกวิชาฝ่ามือเหล็กสำเร็จ ตบกำแพงที่บ้านทะลุเมื่อวาน พอดีเห็นน้องเค้ามาด้วย
ก็เลยอยากจะแสดงฝีมือสักท่าสองท่า คงไม่ว่ากันนะครับ เอ่อน้องวีครับพี่เก่งไม๊ครับ"
ไอ้บ้า...................หมดอารมณ์เลย
...................................
ที่คฤหาสน์มังกรกาม
วันนี้มีงานวันเกิดของท่านชายกริชสร
ช่วงนี้ท่านพ่อ ท่านแม่ และท่านพี่ไม่อยู่ที่นี่ เพราะต้องเดินทางไปเจรจาธุรกิจที่ฮ่องกง
งานเลี้ยงผ่านไปได้เพียงครึ่งชั่วโมง
สุรัตนาวีล้มพับกลางงาน เพราะน้ำส้มแก้วเดียว!!!!!!!!!
ท่านชายกริชสรขอให้แขกที่เหลือกลับบ้าน เดี๋ยวจะพาเธอไปส่งโรงพยาบาลเอง
......................................
ครึ่งชั่วโมงผ่านไป
สุรัตนาวีค่อยๆลืมตาอย่างมึนงง
แขกคนอื่นๆกลับไปแล้ว เหลือแต่ท่านชายกริชสร กับชายร่างอ้วนใหญ่ตัวดำ
ข้างกายมันมีสุนัขพันธุ์ร็อดไวเลอร์ตัวหนึ่ง
"สวัสดีครับน้องสุรัตนาวี นี่เพื่อนพี่เองนะครับชื่อ Sigmund Kduay วันนี้พี่อยากจะขอความร่วมมือน้อง ช่วยเป็นอาสาสมัครทดลองทางด้านจิตวิทยาหน่อยนะครับน้อง เอ้าไอ้เค พูดดิ๊"
"อ่า.....น้องครับ คือพี่ตอนนี้กำลังทำวิจัยเรื่องการวางเงื่อนไขทางจิตว่าเราจะสามารถฝึกสัตว์โดยการวางเงื่อนไงดังกล่าวได้ยังไงน่ะครับ"
"ตามสมมุติฐานของพี่ ถ้าเราจับสุนัขอดข้าวสัก 7 วัน แล้วพอวันที่ 8 ก็ให้มันกินเนยอย่างเดียว ทำอย่างนี้จนครบ 30 วัน เราก็จะได้ Butter Dog เดี๋ยวนี้ที่ญี่ปุ่นนิยมฝึกสุนัขแบบนี้ สำหรับให้ความสุขกับผู้หญิงได้ดีเยี่ยมเลยนะครับ" ไอ้เคเสริม
"ปล่อยหนูนะพี่กริชสร หนูจะกลับบ้านไปฟ้องป๊า"
สุรัตนาวีร้องลั่น ดิ้นรนไปมา แขนขาถูกมัดติดโต๊ะ
กระโปรงถูกเลิก เผยให้เห็นกางเกงในลายหมี Pooh
คัดเตอร์ในมือไอ้เค กรีดเป้ากางเกงในเธอขาดกระจุย
เนยตราออคิดชนิดเค็ม ค่อยๆป้ายตรงร่องของเธอ
ร่องที่เดี๋ยวนี้อ้าแล้ว เพราะพี่เอ๋บ้าง พี่อาร์ตบ้าง พี่เอกบ้าง ป๊าบ้าง............และใครหลายคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเธอ
ไอ้หมาตัวนั้นรีบพุ่งเข้าหา ลิ้นหยาบหนาเลียร่องแผลบๆ
ลิ้นของมันทั้งยาว ทั้งหนา ทั้งว่องไวกว่าลิ้นมนุษย์
ลมหายใจอุ่นๆของหมา ยิ่งทำให้สุรัตนาวีกระสันรัญจวน
เนยวันนี้ทำไมอร่อยจัง หมามันคงคิด
ทำไมจะไม่อร่อย เนยรสน้ำจิ๋มนักเรียนสาวคอนแวนต์ ถึงจิ๋มนี่จะโดนมามากเกินวัยก็เถอะ
หมายิ่งเลีย น้ำยิ่งเยอะ เปรอะรูก้น มันก็ตามไปเลีย
ยิ่งลิ้นหมาเลียโดนรูก้น สุรัตนาวียิ่งแอ่นก้นส่ายรับ
สองพวงที่ห้อยอยู่ของไอ้เค ผลุบเข้าไปในปากของสุรัตนาวี
เค็มยิ่งนัก
สุรัตนาวีน้ำตาไหล ความสุขความเศร้า ความโกรธความกลัว มันสับสนปนเป
เธอเบือนหน้าคายพวงสวรรค์ หันไปอีกทาง
กริชสรกำลังยืนท่านั่งม้า เดินพลังลมปราณ
โอ้ย อะไรน่ะ อย่าน้าาาาาาาาา
ท่อนเอ็นของหมาเสียบฉึก เข้าไปในช่องคลอดของสุรัตนาวี
สุรัตนาวีกัดฟัน ทั้งน้ำตาน้ำจิ๋มแข่งกันไหลพราก
เอวหมาซอยยิ้กๆ ไอ้เคบีบขยำนมเธอจนเจ็บ
เอวไอ้เคซอยยิ้กๆ ไอ้ขนาดนิ้วก้อยของมันครูดริมฝีปากสุรัตนาวีไม่หยุดหย่อน
เอวหมาซอยยิ้กๆ
เอวไอ้เคซอยยิ้กๆ
เอวหมาซอยยิ้กๆ
เอวไอ้เคซอยยิ้กๆ
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก กูอยาก rape จ๋าาาาาาาาาาา(ชื่อนักศึกษาหญิงที่เรียนเอกเดียวกับมัน)ว้อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
คนน้ำแตก หมาก็น้ำแตก
น้ำคนพุ่งเข้าปาก น้ำหมาพุ่งเข้ามดลูก
ไอ้ขนาดนิ้วก้อยถอนออกจากปาก เสียงดัวบ๊วบ
ไอ้ท่อนเอ็นหมาถอนออกจากช่องคลอด ถอน.........ถอน
ถอนไม่ออก..........ติดเก้ง
"โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยอออออออออือออฮืออออออออออออออออออออออออออออ"
เจ็บ เจ็บเหลือเกิน ของหมามันพองคับในช่องคลอด เอาไม่ออก ช่วยด้วย
ไอ้เคพยายามอุ้มหมาจะดึงออก มันกัดเข้าให้
"เจ็บว้อยไอ้สัตว์"
"มากูเอง"
ท่าร่างของกริชสร รวดเร็วเกินบรรยาย ฝ่ามือของมันกลับไวยิ่งกว่า
ฝ่ามือเหล็กกระแทกสีข้างของร็อดไวเลอร์อย่างจัง
ท่อนเอ็นของมันหลุดผลัวะจากช่องคลอด พร้อมกับร่างของมันที่กระเด็นไปติดฝาห้อง
กริชสรรีบถอดกางเกงออก เสาธงเหล็กผงาดง้ำ
เสาธงเหล็กพุ่งเข้าเสียบร่องรักของเด็กสาว ที่พร่างพราวไปด้วยน้ำคนปนน้ำหมา
เสียงโอดโอยของสุรัตนาวีดังขึ้นกว่าเดิม
สามชั่วโมงแล้ว
สุรัตนาวีเสร็จไปห้าครั้งเห็นจะได้
แต่ท่านชายกริชสร ไม่มีแววว่าน้ำออกเลยแม้แต่น้อย คล้ายยิ่งนานยิ่งคึกคักเข้มแข็ง
เชือกมัดมือเท้าถูกปลดแล้ว แต่เธอไร้เรี่ยวแรงขัดขืน
เธอถูกจับพลิกร่าง ยกแขนยกขา เปลี่ยนท่วงท่าตามใจชอบ
มีบางทีเธอถูกจับให้นั่งสวมตอ แล้วไอ้เคก็เอาไอ้ขนาดนิ้วก้อยแยงตูดเธอเล่น ไม่กี่ทีก็พ่นน้ำเลอะตูด
แล้วตอนนี้ล่ะ
เธอถูกจับคว่ำหน้ากับพื้นโต๊ะ ขาทั้งของห้อยลง
เสาธงเหล็กวิ่งเข้าๆออกๆ ลื่นเป็นมันแผลบ
"โอ๊ย......ที่รักจ๋า........เบาๆหน่อย..โอ๊ย" สุรัตนาวีร้องขอ แววตาวิงวอน
เออ อีดอก กูเชิญมึงมาทีแรกทำเป็นอิดออด โดนเช็ดหน่อยเรียกที่รักเฉย.....รู้ไว้ซะกูน่ะคนนะเว้ยไม่ใช่หมา
"หยุดนะ นี่เจ้าหน้าที่ตำรวจ"
เสียงโทรโข่งหน้าคฤหาสน์ กริชสรหยุดเอวกึก
"นายน่าม กามสะดุด ยอมมอบตัวเสียแต่โดยดี ..........."
เฮ้ย มีโจรเข้าในบ้านตั้งแต่เมื่อไหร่วะ
เสียงหวีดร้องของคนรับใช้ ดังมาจากทางด้านห้องครัว
ชายร่างอ้วนใหญ่ ใส่เสื้อชอปสีน้ำเงิน กำลังค้นของกินในตู้เย็นอย่างเมามัน
สาวใช้ตัวสั่นงันงก หวาดผวาอาวุธร้ายที่ห้อยต่องแต่งของมัน
มันคือ "ลุงน่าม" นั่นเอง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
....................................
==========
.jpg)
